اصلاحات نیوز، به مناسبت روز داوطلب!: راستش برای خود من داشتن «هفته گرامیداشت چاله زیر چونه پرویز پرستوئی»، «پاسداشتِ کشیدن نخدندان» باورپذیرتر و ملموستر از روز جهانی داوطلب است و خود من هنوز نفهمیدهام این روز داوطلب دقیقا مربوط به چه قشری است و آن را به چه کسانی باید تبریک یا تسلیت گفت؟! من خودم شخصا آخرین خاطرهای که از موضوع داوطلبی دارم مربوط میشود به دوم راهنماییام، روزی که معلم ریاضیمان گفت: «کی میره از توی دفتر گچ قرمز بیاره؟» و من داوطلب شدم و به این بهانه از کلاس بیرون زدم و از بوفه داخل حیاط ساندویچ خریدم خوردم! اما واقعا اگر داوطلب بودن به «داشتن احساس مسئولیت» برای خدمتگزاری به مردم باشد که هم مامورین آتشنشانی، هم امدادگران سازمان هلالاحمر داوطلبند ولی نباید از یک سری داوطلب واقعی ولی خاموش صرف نظر کرد! مثل همین آقای م. ر. که یک عمر حتی به انتخابات شورای صنفی دانشگاهِ کنار خانهشان هم نه نگفته! داوطلب واقعی یکی مثل مهندس غرضی است که سوژه شدن را به جان میخرد و با وجود اینکه میداند تعداد رأیهایش به تعداد اقوام درجه یکش هم نمیرسد اما بازهم نامزد ریاستجمهوری میشود! اصلا بنظر من باید روز ثبتنام انتخابات ریاستجمهوری ایران را بگذارند روز داوطلب .