به سلامتی ،،،
به سلامتی درخت!
به خاطرِ سایش ، نه به خاطرِ میوش
به سلامتی دیوار!
نه به خاطرِ بلندیش ، واسه این که هیچ وقت پشتِ آدم روخالی نمی کنه
به سلامتی دریا!
نه به خاطرِ بزرگیش ، واسه یک رنگیش
به سلامتی سایه!
که هیچ وقت آدم رو تنها نمی ذاره
به سلامتی پرچم ایران!
که سه رنگه! ، تخممرغ! که دورنگه ، رفیق! که یه رنگه
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمیدونن ، دوسمون دارن و نمیدونیم
به سلامتی نهنگ!
که گنده لات دریاست
به سلامتی زنجیر!
نه به خاطر این که درازه ، به خاطر این که به هم پیوستس
به سلامتی خیار!
نه به خاطر « خ » ـِش ، فقط به خاطر « یار » ـِش
به سلامتی شلغم!
نه به خاطر « شل» ـِش ، به خاطر« غم » ـِش
به سلامتی کرم خاکی!
نه به خاطر کرم بودنش ، به خاطر خاکی بودنش
به سلامتی پل عابر پیاده!
که هم مردا از روش رد میشن هم نامردا
به سلامتی برف!
که هم روش سفیده هم توش
به سلامتی رودخونه!
که اون جا سنگای بزرگ هوای سنگای کوچیک رو دارن
به سلامتی گاو!
که نمیگه « من » ، میگه « ما »
به سلامتی دریا!
که ماهی گندیده هاشو دور نمیریزه
به سلامتی اون که همیشه راستشو میگه
به سلامتی سنگ بزرگ دریا! که سنگای دیگه رو میگیره دورش
به سلامتی بیل!
که هرچه قدر بره تو خاک ، بازم برّاق تر میشه
به سلامتی دریا!
که قربونیاشو پس میآره
به سلامتی تابلوی ورود ممنوع!
که یه تنه یه اتوبان رو حریفه!
به سلامتی عقرب!
که به خواری تن نمیده*
*عرض شود که عقرب وقتی تو آتیش میره و دورش همش آتیشه با نیشش خودش میکُشه که کسی ناله هاشو نشنوه
به سلامتی سرنوشت!
که نمیشه اونو از « سر » نوشت
به سلامتی سیم خاردار!
که پشت و رو نداره
به سلامتی ،،،