هر چی دوست داری به اعضای انجمن بگو

[.MEHRAD.]

دنبال بهترین نباش
دنبال یه آدم معمولی باش که سعی میکنه برات بهترین باشه!!!

[Miss.Sad]

هیچوقت از آدما نخوا اونجوری باشه که تو میخوای
چون در این صورت فک میکنه اونا یا کمبودهاتن یا آرزوهات که داری به طرفت تحمیل میکنی
بهترین خودت باش برا طرف مقابلت و بس

[mnn]

یه جوری دارید دونه دونه خودتونونشون میدیدو
ازچشم میندازید
که حس میکنم همتون باهم جم شدید برنامه ریختید که روزی یکیتون بیادجلو
بازم حله
مشکلی نیس
همینجور پرقدرت بریدجلو ببینیم چن نفرمیمونه دیگه

[صادی]

فک میکنم بیشترتون اینجوری شدین

[sina_hp]

بهش میرسم واسش تلاش می کنم می خوام پدر و مادرم خوشحال شن خودم هم يه نفس راحت بکشم

[Uncertain]

@Special-Girl
پ.ب ات بسته بود
ممنون خوبم
واسه آهنگم ممنون

[.MEHRAD.]

شرکت مواد شوینده‌ «Mio» به مناسبت ماه رمضان، در مراکش یک آگهی تلویزیونی پخش کرد که واکنش‌های مثبت بسیاری را در جهان عرب برانگیخت. در این آگهی مردانی از سنین مختلف روی صندلی می نشینند، سپس به هر یک از آن‌ها دستهای پینه‌بسته ای را نشان می‌دهند و از آن‌ها می‌خواهندتا حدس بزنند که این دستها، متعلق به چه کسی است. یکی می‌گوید دست یک مردکشاورز است که سال‌ها روی زمین کار کرده، یکی می‌گوید این دست یک مرد میانسال است که کار یدی می‌کند، دیگری می‌گوید این باید دست یک سرباز از جنگ برگشته باشد

بعد به این مردان می‌گویند که این دستها متعلق به چه کسی است: دست مادرشان، خواهرشان، همسرشان یا دخترشان...
دست‌هایی که از بام تا شام درحال شستن و سابیدن و پخت‌وپز وخدمت‌رسانی به آن‌ها است. دست‌هایی که حتی به آن یک نگاه دقیق هم نکردند.
این مردان بغض کرده، به گریه می‌افتند و با شرمندگی اعتراف می‌کنند که در کار خانه کمک نمی‌کنند. لباس‌‌هایشان را گوشه‌ای پرتاب می‌کنند وهرگز ظرف کثیف خودرا نمی شویند.

آگهی با این جمله‌ تمام می‌شود:
یک دست، کافی نیست.
اما دست دردست، همه‌چیز آسان‌تر است

[devious]

[Miss.Sad]

به خودم قول داده ام هیچ وقت زیادی غمگین نباشم !
یک جورهایی دیگر دلایلِ قانع کننده ای برای غمِ بسیار نمی بینم !
برای شادی بی حد و حساب هم همین طور !
نمی دانم چرا حرف هایی که دیگران را به خنده وا می دارد ، عملن چندان تاثیری بر من ندارد !
به زور با دهان بسته لبخندی می زنم که طرف را ناامید نکرده باشم ،
و تراژیک ترینِ حوادث ، چنان که باید و شاید اشکم را درنمی آورد !
حتی بزرگ ترین اتفاقات دیروز چنان سطحی و پیش پا افتاده شده اند که گاهی شک می کنم به این که این من ، همان منم !
همان منی که با کوچک ترین ناملایمتی به گریه می افتادم ؟
به گمانم یک بار که مصیبت زده می شوی ،
دیگر حتی بزرگ ترین دردها ، در نظرت حقیر می شود !
داشتم فکر می کردم که چه اتفاقی ممکن است مرا طوری خوش حال کند که به بودنم معنا ببخشد ؟
هر چه بیشتر فکر کردم ، کمتر به نتیجه رسیدم !
با خودم فکر کردم دیگر باید به این حس هایِ معمولی عادت کرد ؛
به خودِ معمولی ات ، به آدم هایِ معمولی دورت !
به همان هایی که دیگر هیچ حس هیجانی را در تو زنده نمی کنند !
به مهربانی هایِ معمولی ، به دشمنی هایِ معمولی ! به خوشی ها و ناخوشی هایِ معمولی ! به روزها و سوزهایِ معمولی !
حتی فکر کردن به اتفاقاتی که خودِ پُر از شعر و شورِ تو را به این روز انداختند ،
هیچی حسی را در تو برنمی انگیزد !
نه خشم ! نه بُغض ! نه کینه ! نه حتی حس ترحم !
فکر کردن به حماقت بارترین صحنه هایِ زندگی ات !
به شبی که خوابیدی و فردا هزار ساله از خواب برخاستی ،
خوابیدی ؟ نه به گمانِ خودت خواب بودی !
تو مُردی ! بی گور و کفن ! غسال و گورکن خودت بودی !
هیچ کس فاتحه ای برایت نخواند ، شدی فاتحه خوانِ خودت !
بیل بیل خاک روی خودت ریختی ! و بهترین سنگِ قبر را بر مزارت گذاشتی !
هر روز بیدار شدی و سنگت را خودت شستی !
هر پنج شنبه برای خودت گل بردی و تمام آرزوهای ات را برای خودت خیرات کردی !
با این حال ، دریافته ام که خیلی از مُرده ها راه می روند ، غذا می خورند ، می خندند و گریه می کنند !
تو تنها مرده ی متحرکی نیستی که طرح خنده را گوشه ی لب هایت دوخته باشی !
از این حرف ها بگذریم !
به خاطر اجتناب از زدن این حرف هاست که نمی نویسم !
پ ن : از چشم هایش شروع شده بود و به دست هایم سرایت کرده بود (دوست داشتنش را میگویم) و حالا ...
سال‌ هاست که شستن دست هایم حافظه ام را پاک نمیکند ...
در من است ، مثل زخمی عمیق بر پوستم (رفتنش را میگویم) ...
و چشم هایم چون ابرهای شمالی خیس و بارانی ست ...

[Bffensive]

سلام خدمت دوستای گلم.

بهمن هستم یک اکانت فیک

ولی خوب توی فیک بودنم 6 سال استمرار داشتم

امروز چندتا تجربه به تجربه های زندگیم اضافه شد دوس دارم باهاتون به اشتراک بذارم. امیدوارم مفید باشه براتون.

1. تو همین انجمن که الان یه ذره فضاش بد شده که بیشترش هم بخاطر چت‌روم هنوز هم ادمایی هستن ک سرشون ب تنشون بیارزه. اما این ادما رو شما حتما نیازی نیست با ساعت ها تلف کردن وقتتون پیدا بکنید. همین امروز متوجه شدم هنوز هستن کسایی که بازی نمیکنند. خود واقعی هستند. ژن خوب هستند. از دستشون ندید ولی وقتتونم ب فنا ندید. یه روز میرسه که حسرت این زمان رو میخورید.
نکته دوم. با توجه به اتفاقای همین دو سه روز فروم میگم دست از توهمات بردارید. یه ذره تو این سن سخته قبول دارم ولی واقعا همه غشق هاتون همه دیوانگی هاتون فقط یه حس القا شدس. که یکی از دلایلش بخاطر شوخی های سخیفی که سرشار از ابتذاله به وجود میاد.
نکته سوم. اگر میخواید بدرد بخورید توی زندگی تون حداقل سعی کنید شما قبحی رو نشکنید شما شروع کنندش نباشید.
اگه بازیگرید سعی کنید رخ دیوانه باشید.
اینجوری حداقل خودتونو قربانی کردید تا از باختن بقیه با خبر نشید.
رخ دیوانه بودن سخته. سخته بدونید اخرش از بازی حذفید اما برای قربانی شدن برای هدف دیگه اماده بشید. اما مزیتش اینه که باختن بقیه رو نمیبینید و برای یه هدف باختید.

نکته چهارم. تعداد افرادی که با سایت و فروم رتبه اوردنو این حرفا خیلی کمن. پس برید بشینید درس بخونید. با فروم شما رتبه نمیارید با تلاشه که رتبه میارید. من بعد 3 4 سال سر زدم سایت اونم کاملا اتفاقی بود و متوجه شدم چقدر ما اشتباه داریم میزنیم. بابا برید سر درس و کارتون.
نکته پنجم. فروم اگه مثل بعصی از دوستان استفاده بشه بسیار مفیده. سعی کنید ازش درست استفاده کنید. ادمای اینجا مجازین توی واقعیت میتونن بهتر یا بدتر باشن اما قطعا ادمای مجازی نمیتونن واقعی باشن. این انتخاب شماس

ششم. سعی کنید واسطه رو بذارید کنار. اینا همون وسوسه کننده های فی الصدور الناس هستن. هیزم بیارهای اتیشن. اگه کسی از کسی حرفی اورد دهنش رو خورد کنید. مستقیم با طرف صحبت کنید. اینقدر سخته مغرور نبودن؟ اینقدر سخته ناراحت نکردن بقیه؟
امیدوارم با این چندتا جمله تونسته باشم کمکی بهتون کرده باشم.


از همه دوستانی ک با تند حرف زدنم باعث رنجششون شدم عذرمیخوام.

امیدوارم روزی نیاد براتون که دعا کنید زمان برگرده و تو انجمن عضو نمیشدید.
نیاد روزی که بدترین شکست زندگیتون که احتمالا اولین شکست زندگیتونه اینجا رقم بخوره.

این شکست رو کنکور نبینید
این شکست رو شخصیت فوقالعاده تک تکتون ببینید که هنوز به شفافی اب روونه.
اما هرچی بیشتر جلو میره با حرکات بقیه اونا هم گلالود میشن.
بدونید بچه ها بدونید
بعد شکست هیچ وقت اون ادم قبلی نمیشید. هيچوقت به شادی قبل نمیشید.

پس قدرخودتونو بدونید نذارید شکست بخورید فقط بخاطر توهم یا هرچیزی ک اسمش رو میگذارید.

در اخرم شخصیت هم رو قصاوت نکنید. شخصیت ادما توی مجازی و واقعیت مکمل همدیگن. ادمایی ک اینجا ازشون متنفرید در واقعیت شاید بهترین ادم ها باشن. یا برعکس پس در حد مجازی بذارید بمونه و اینقدر بهم دیگه توهین نکنید.


انتخاب با شماس. که چطور باشید
چجور ادمی باشید و با چجور ادم هایی رفت و آمد کنید
فقط انتخاب شماست.

ارزوی بهترین ها

[ali.asghar]

اندیشیدن را آنچنان باید آموخت که رقصیدن را...

کیست در میان آسمانیان که چیزی از آن اندک لرزه‌ای بداند که سبُک‌پاییِ اندیشه در همه‌ی ماهیچه‌ها می‌دواند!

غروب بت‌ها، نیچه

[LI20]

مام به روز اینجا بمون میگفتن "رفیق"
تا اینک بعدا متوجه خیلی چیزا شدیم ک
الان حالمون از رفاقت بهم میخوره
یا ما نمیدونیم رفیق ینی چی، یا شما اشتبا گرفتی :/

[ifmvi]

[.MEHRAD.]

‏خبر بد : هيچ چيز هميشگى نيست...
خبرخوب : هيچ چيز هميشگى نيست...

[.MEHRAD.]

یه رفتار بد که زیاد تکرار بشه تبدیل ب عادت میشه و دیگه تاثیرگذاری قبلشو روی افراد نداره
کار خوبی ک عادت بشه تبدیل به وظیفه میشه و ازت انتظار دارن انجامش ندی ناراحت میشن هرچند تا قبلش ب چشم لطف نگاه میکردن!
جفتش بده بنظرم