هر چی دوست داری به اعضای انجمن بگو

[Miss.Sad]

هیچ کجای زندگیتون جوگیر نشید
جوگیر بودن یه جور بیماریه و خیلیم بده بنظرم
هیچکس با جوگیر شدنش نمیتونه خودشو آدم مهمی جلوه بده

همانا از جوگیر جماعت دوری کنید -__-

[im.awbol]

تقریبا مثل یه خانواده میمونیم
البته از دو سه تا نخاله فاکتور میگیرم

[Special-Girl]

چه دوست داشتنی اند آدم هایی که خالی اند از عقده ها و صفت های منفی ،
از حسرت و از حسادت و از خودخواهی ...
آدم هایی که حرف های پشت سرشان را می شنوند ، اما در نهایتِ آرامش و وقار ، سرشان را بالا می گیرند ، لبخند می زنند و راهِ خودشان را می روند .
چون پذیرفته اند که آدم ها متفاوت اند و قرار نیست همه ، با یک نفر ، موافق باشند ، یا قرار نیست برای هر عقیده و نظری متوقف شد و به درستیِ همه چیز ، شک کرد !
آدم هایی که هربار زمینشان می زنند ، اما بلند می شوند و مسیرشان را درست تر از همیشه ادامه می دهند ،
نه کسی را زمین می زنند ،
نه جبهه می گیرند ، نه انتقام !
چرا که خالی از عقده های حقارت و خشم و بی انصافی اند ، خالی از کمبود و نداشته هایی که بخواهند با تحقیر و انتقام و زمین زدنِ دیگران ، جبرانش کنند .
آدم های ناب و کاملی که برای موفقیت ، نیازی به شکستِ دیگران ندارند و در فضایی سالم و سازنده ، برای خوشبختی و آرزوهایشان تلاش می کنند .
کاش دنیا پر می شد از این آدم ها
آدم هایی که مفهومِ عمیقی از آرامش اند
آدم هایی که شخصیت سالمی دارند ...
@_LuNa_

[high.target]

ی وقتایی خیلی خوشحالم از اینکه زیاد تو مجای نیستم
ولی ی وقتایی هم .....
ماند فعلا تو فاز اولم
اولی رو عشقه......
آهی بی جنیه یاد این حرفت بافت فردا خودتو ب در و دیوار نکوبی/....
هشتک:خوددرگیری مزمن

[genzo]

برای من دعا کنید

[ali.nanok]

آرزو می‌کنم
کتاب‌های خوب بخوانی،
آهنگ‌های خوب گوش کنی،
عطرهای خوب ببویی،
با آدم‌های خوب حرف بزنی
و فراموش نکنی
که هیچ‌وقت دیر نیست
بودن چیزی که دوست داری باشی...
‌

روزبه معین

[ali.asghar]

از پنجره به پیاده روی مملو ازجمعیت نگاه کرد.گفت: می بینی؟ لباس هایی هستند که راه می روند، دروغ می گویند ، عاشق می شوند، می میرند...
کمتر لباسی آن بیرون است که درونش "انسان" وجود داشته باشد.به راستی که این دنیا یک رختکن بزرگ است....

رختکن بزرگ - رومن گاری

[Miss.Sad]

هر چیزی اولش سخته
همیشه اولین ها سختن اما شیرین
اما وای به روزی که
اولین تیرت به خطا بره
دیگه به بعدیاش بها نمیدی
شایدم یجورایی عادت بشه برات
پس مواظب اولین هاتون باشین
چون اگه تو اولی اشتباه کنین تو بعدیام احتمال موفقیت پایین میاد ...
پشیمونی و حس عذاب وجدان ،
اینکه مدیون دل خودت بشی ،
خیلی حس بدیه ، خیلی
بعضی چیزا هیچوقت مثل روز اول نمیشن

امیدوارم هیچوقت دچار این حس نشین : )
ایام به کامتون

[sina_hp]

خیلی خسته شدم خیلی دلم می خواد يه روز بیاد که تو اون روز نگران هيچي نباشم

[roz1377]

هیچ وقت مغرور نشو .
برگها وقتی میریزند که فکر میکنند طلا شده اند .

[Special-Girl]

[قبل از حرف زدن تشکر میکنم از استارتر تاپیک :
واقعا چنین تاپیکی تو انجمن مثل قلب برای آدم نیازه
مرسی @Eli.1997 ]

ممکنه از حرفام چیزی برداشت بشه که اصلا و ابدا منظور من نیست ، امیدوارم حرفامو اونطوری که نیت و قصد واقعیمه بخونید : )

شاید محدود باشن آدمایی که تو مجازی پیداشون میکنی و بعد ی مدت میشن رفیق و انیس و مونست و حتی وارد دنیای واقعیتم میشن و میشن یه تیکه از وجودت که بیشتر از اعضای خانوادت دوستشون نداشته باشی ، کمترم نداری ♡

ولی اینو بدون که تو این مجازی چه محبوب باشی چه منفور ، فایده ای برات نداره ...

اگه ۱۰۰k فالور داشته باشی ولی تو دنیای واقعیت حتی یه نفرم نباشه دور و برت که دوست واقعی بشه اسمشو گذاشت و تمام غم و غصه و درد و دلاتو بهش بگی و برعکس ، فایده ای برات نداره ...

اگه فقط یک ماه
فقط و فقط یک ماه از هر بخشی از این مجازی بری ، بهت قول میدم فراموش میشی از طرف خیلی از اونایی که ادعای دوستی و محبت نسبت بهت میکردن ؛ خیلی زود و خیلی سریع به خاطره ها سپرده میشی و فقط یه یوزرنیم و پروفایل ازت ب جا میمونه !

نمیدونم منظورمو درست میرسونم یا نه
بیشتر روی حرفم با اون کساییِ که دل یه دختر معصوم رو شکستن : (

[ میدونم که میفهمید کیو میگم پس نه اسم میبرم نه چیز دیگه ...قضاوت حمایتِ نا بجا هم نمیکنم چون نه قاضیم و نه نعوذ باالله خدا ، تا زمانی که از ماجرا مطمئن نشده بودمم تصمیم نداشتم اصلا این پست رو بزارم ]
اون الان روحشم از پستی ک من گذاشتم خبر نداره چون برای یه مدت طولانی میخواد دور بشه از جایی که آرامشش رو بخاطر کسایی که لیاقت نداشتن ، از دست داد

[اول از هر چیز بگم دور از جون همه] اما اگه هر کدوم از ما دیگه برای هیچ وقت نتونیم فرصت اینو داشته باشیم که بیایم اینجا یا هر بخش دیگه ای از دنیایی که بیشتر از دنیای واقعیمون داریم تایممون رو صرفش میکنیم و راهیِ اون دنیا بشیم ،
واقعا چند تا دلو خوشحال کردیم و چند تا دل شکوندیم ؟
با زبون تلخ مثل زهرمارمون ، باعث ریختن اشکای چ کسایی شدیم ؟
با فحش و حرفای نامربوطمون ، باعث پریشون حالیِ کدوم آدما شدیم ؟
اصلا اگه یه روز دوستای مجازیمون خبر فوتمون رو بفهمن ،
یه فاتحه برامون میخونن و اشکشون بابت از دست رفتنمون میریزه
یا نه با نفرت تمام میگن : بهتر که مرد ! نمیدونی چقدر دلمو خون کرده بود !

آره دوستان !
اینجا مجازیِ
ولی
پشت هر گوشی و pc ، یه آدمِ
یه آدم که مثل ماها دل داره
احساس داره
شخصیت داره
و از همه مهم تر " آبرو " داره
ممکنه ماهایی که تو مجازی هستیم ،
شخصیت و رفتاری از خودمون بروز بدیم که توی دنیای واقعیمون اصلا امکان پذیر نباشه ! ،
اما هستن کسایی که با همون چهره ی واقعیشون و بدون نقابِ تزویر و کلک ، هستن ♡
با همون بد اخلاقی یا مهربونیشون اینجا حضور پیدا میکنن و نمیتونن مثل بقیه فیکِ خودِ واقعیشون باشن !

من این حرفا رو صرفا به عنوان یه دوست زدم ، نه نقلم بگیرید نه چیز دیگه ، فقط دوست داشتم این حرفا رو بگم تا نه تنها بقیه ، حتی خودمم یکم بیشتر مواظب رفتارم با مجازیا باشم چون آدما شکننده تر از اون چیزی که میبینیم به نظر میان ، مبادا با یه حرف ، ترک ظریفی که ممکنه تو وجود شکنندشون باشه رو بزرگ کنیم و شیشه وجودشون رو نابود کنیم

ببخشید اگه زیاد حرف زدم
اگه هر کس تا الان از خودِ من حرفی شنیده که باعث دلخوریش شده ، با تمام وجودم ازش عذر خواهی میکنم و بالعکس اگر هم کسی باعث ناراحت شدنم شده با حرفاش ، بدونه من کینه ای از کسی به دل نگرفتم و بخشیدم : )


و من الله توفیق
سیده فرزانه اسپشل زاده
خرداد ۹۸

[_Senoritta_]

نانوک و مهدی بچه دار شدن گویا @ali.nanok @mahdi_artur @ali_artur

[mina_77]

اینکه آرزوهاشونو به عنوان خاطره تو احساسات روزانه می نویسن رو ما می فهمیم




خودت باش



(خوبا به خودشون نگیرن )

[ali.nanok]

چند سال پیش دختری به کلاس ششم ابتدایی مدرسه فرهاد آمد.
خیلی خوب با هم کار کردیم...
این دختر شش هفت ماه بیشتر در مدرسه ما نبود.
بعد هم گواهینامه کلاس ششم‌ را گرفت و مقطع تحصیلی‌اش عوض شد. خداحافظی کرد و به دبیرستان رفت.
حدود هشت سال بعد، از همان دختر یک کارت دریافت کردم، از آمریکا فرستاده بود.
از دختری که فقط چند ماه با ما بود، انتظار نداشتم، ما یا محیط مدرسه‌اش را شناخته باشد یا خاطره‌ای از ما داشته باشد.
به‌هرحال کارت خیلی قشنگی فرستاده بود، با چند جمله کوتاه.
من هنوز این کارت را نگه‌داشته‌ام.
او نوشته بود:
«در تمام دوران تحصیل، آن هفت ماه، تعیین‌کننده سرنوشت من بود»
این کارت چیزی به من داد که همیشه یادم ماند و آن این است که اگر معلم در کلاس، یک ساعت کارِ درست بکند، یک عمرِ بچه‌های آن کلاس را سازندگی کرده است.
این یعنی، لحظه‌های معلم گم‌شدنی نیستند������
خاطرات توران میرهادی
@Special-Girl @susan.t @darya19 @Eli.1997 @MOBiNA_AZ

[Saghar78]

میدونید چی میخوام بگم؟
بچه هاا نزارید این تایم باقی بعد کنکور بشه ارزوتون!!!
میدونم دلخورید سر این قضایا.
هرسال هرکنکوری حاشیه مخصوص مسخره خودشو داره
شما نباید جدی بگیرید.
الان بشینید سر درستون.
خودتونو بتکونید و دوباره بلند شید.
این دفعه دفعه اخره.
لحظات اخره پس بجنبید..
انرزی داشته باشید و قوی ادامه بدید
از جاشیه بیاید بیرون.
بخونید. این تایم خیلی ارزشمنده . بخدا..