بعد از اعلام نتایج....

[yasidevil]

سلام
دیدم اینجا یه عده جوری وانمود میکنند که گویا کنکور تمام زندگی رو میسازه و اگر کسی رشته ی خوبی نیاره به جایی نمیرسه !!
حتی بین پست ها دیدم شخصیت اجتماعی تو جمع رو هم به این قضیه ربط دادن .... !!
به عنوان کسی که ۵ سال پیش کنکور دادم و با رتبه ۳۰ کنکور سراسری رشته ریاضی قبول شدم اما تصمیم گرفتم بعد از اعلام نتایج برای ثبت نام دانشگاه اقدام نکنم در حالی که تمام اطرافیانم بلا استثنا دیوانه خطابم می کردند ، بی توجه راهی که خودم دوست داشتم ادامه دادم و حالا بعد از ۵ سال هر بار به تصمیمم برای ادامه ی تحصیل ندادن حتی با اون شرایط خوب از نظر رتبه و دانشگاه و رشته ی قبولی فکر میکنم از تصمیمم کاملا راضی و خوشحالم.
با اینکه من فقط ۲۲ روز قبل از کنکور شروع کردم و از اونایی هم نبودم که تو طول سال تمام درس ها رو سر کلاس میخونند خواستم بگم همه چیز به اراده و خواسته ی شما برمیگرده . کسی که بخواد کاری رو انجام بده هیچ محدودیتی مانعش نمیشه ....
نه بچه پولدار بودم نه بابام میلیاردر بود و نه شرایط خاصی برام به وجود اومد ، از صفر مطلق تو ۱۹ سالگی درست همین روزهایی که همه مشغول ثبت نام تو دانشگاه ها بودند شروع کردم به قدم برداشتن برای رسیدن به خواسته هام و خدا رو شکر به چیزهایی که میخواستم رسیدم ، چه از نظر مالی و کسب و کار و بیزینسی که همون زمان راه انداختم ، چه از نظر شخصیت اجتماعی و ....

کنکور کمترین و کوچکترین و بی ارزش ترین بخش زندگیه برای کسی که بخواد موفق باشه هزاران راه دیگه وجود داره اونی هم که میگه وقتی رتبه ات خوب نباشه مدرک نداشته باشی و هزار بهونه ی دیگر تو جمع آدم حسابت نمیکنن بگم این به ضعف اعتماد به نفس و شخصیت خودش برمیگرده ، شخصا به عنوان کسی که نخواستم تحصیل دانشگاهی داشته باشم تو هر جمعی صحبت می کنم هرگز چنین چیزی ندیدم ، کمبود اعتماد به نفس و شخصیتی که باید برای خودتون قائل باشید رو به این چیزا ارتباط ندید.
برید دنبال آرزوها و رویاهاتون همه چیز از چند تا کتاب دانشگاهی و رشته و کار پشت میز نشینی نمیگذره ، کسی اگر بخواد به هر نقطه ای میتونه برسه.
موفق باشید.

[mortezanasser]

والا منم میگم شکست یک پله به سوی پیروزیه، درسته مکانیک بیرجند قبول شدم اما ارشد فقط برا شریف میخونم، هرکس جای بهتر قبول شده بیشتر سختی کشیده من که قبل کنکور نکشیدم یا با گند کاری بزرگ خودم چهار ماه قید کنکور و زدم و حتی دوره هم نکردم الان باید سختی بکشم تا به جایی که اونا رسیدن برسم، اما مطمئن باشید سختی بکشید حتی اگر تو درس موفق نشید تو زندگی میشید من خیلی بهتر از نتیجه فعلی خودم ‌(از لحاظ خودم ) سختی کشیدم و مطمئنم به نتیجه خوبی میرسم و برای رسیدن به دانشگاه های سطح یک تو ارشد تلاش میکنم

LT22i cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

شریف چیه شما سعی کن معدل بالا بیاری و زبانت رو قوی کنی که بری اون ور آب. بیومکانیک اوضاعش اونور عالیه

[mortezanasser]

جواب اومد و مردود شدم .. و داشتم از استرس میمردم ( استرس شدید واقعا شدید ) . ولی پست هاتون رو خوندم و استرسم کم شد
اگر خدایی نکرده ازاد هم قبول نشدم چیکار کنم ؟ ( استرس زیاد شد دوباره )

دوستان راهنمایی کنید لطفا .

من از عید تو فکر کنکور 96 بودم ولی با این نتیجه میترسم یک سال زمان بزارم و بازم چیزی قبول نشم . ( اگرچه بازم از اینی که امسال شدم بهتر میشه )

شما با خوندن کتاب های آموزشی کم حجم پایه درسیت رو قوی کنی حله!

[mortezanasser]

سلام
دیدم اینجا یه عده جوری وانمود میکنند که گویا کنکور تمام زندگی رو میسازه و اگر کسی رشته ی خوبی نیاره به جایی نمیرسه !!
حتی بین پست ها دیدم شخصیت اجتماعی تو جمع رو هم به این قضیه ربط دادن .... !!
به عنوان کسی که ۵ سال پیش کنکور دادم و با رتبه ۳۰ کنکور سراسری رشته ریاضی قبول شدم اما تصمیم گرفتم بعد از اعلام نتایج برای ثبت نام دانشگاه اقدام نکنم در حالی که تمام اطرافیانم بلا استثنا دیوانه خطابم می کردند ، بی توجه راهی که خودم دوست داشتم ادامه دادم و حالا بعد از ۵ سال هر بار به تصمیمم برای ادامه ی تحصیل ندادن حتی با اون شرایط خوب از نظر رتبه و دانشگاه و رشته ی قبولی فکر میکنم از تصمیمم کاملا راضی و خوشحالم.
با اینکه من فقط ۲۲ روز قبل از کنکور شروع کردم و از اونایی هم نبودم که تو طول سال تمام درس ها رو سر کلاس میخونند خواستم بگم همه چیز به اراده و خواسته ی شما برمیگرده . کسی که بخواد کاری رو انجام بده هیچ محدودیتی مانعش نمیشه ....
نه بچه پولدار بودم نه بابام میلیاردر بود و نه شرایط خاصی برام به وجود اومد ، از صفر مطلق تو ۱۹ سالگی درست همین روزهایی که همه مشغول ثبت نام تو دانشگاه ها بودند شروع کردم به قدم برداشتن برای رسیدن به خواسته هام و خدا رو شکر به چیزهایی که میخواستم رسیدم ، چه از نظر مالی و کسب و کار و بیزینسی که همون زمان راه انداختم ، چه از نظر شخصیت اجتماعی و ....

کنکور کمترین و کوچکترین و بی ارزش ترین بخش زندگیه برای کسی که بخواد موفق باشه هزاران راه دیگه وجود داره اونی هم که میگه وقتی رتبه ات خوب نباشه مدرک نداشته باشی و هزار بهونه ی دیگر تو جمع آدم حسابت نمیکنن بگم این به ضعف اعتماد به نفس و شخصیت خودش برمیگرده ، شخصا به عنوان کسی که نخواستم تحصیل دانشگاهی داشته باشم تو هر جمعی صحبت می کنم هرگز چنین چیزی ندیدم ، کمبود اعتماد به نفس و شخصیتی که باید برای خودتون قائل باشید رو به این چیزا ارتباط ندید.
برید دنبال آرزوها و رویاهاتون همه چیز از چند تا کتاب دانشگاهی و رشته و کار پشت میز نشینی نمیگذره ، کسی اگر بخواد به هر نقطه ای میتونه برسه.
موفق باشید.

موضوع اینه که همه نمیتونن مثل شما باشن.! بابت موفقیت تبریک میگم

[medicine121]

بعد از اعلام نتایج من حس خاصی نداشتم.900منطقه 3بودم و فقط پزشکی دانشگاه تهران رو زده بودم و میدونستم قبول نمیشم

[bvb09]

بعد از اعلام نتایج من حس خاصی نداشتم.900منطقه 3بودم و فقط پزشکی دانشگاه تهران رو زده بودم و میدونستم قبول نمیشم

ینی شهر خودتونو انتخاب نکردی اصن؟؟
راحت تر بودی.....

[bvb09]

البته بعضی ها هم پادگان قبول میشن

بش اشاره کرده بودم....

[saeedkh76]

سلام
دیدم اینجا یه عده جوری وانمود میکنند که گویا کنکور تمام زندگی رو میسازه و اگر کسی رشته ی خوبی نیاره به جایی نمیرسه !!
حتی بین پست ها دیدم شخصیت اجتماعی تو جمع رو هم به این قضیه ربط دادن .... !!
به عنوان کسی که ۵ سال پیش کنکور دادم و با رتبه ۳۰ کنکور سراسری رشته ریاضی قبول شدم اما تصمیم گرفتم بعد از اعلام نتایج برای ثبت نام دانشگاه اقدام نکنم در حالی که تمام اطرافیانم بلا استثنا دیوانه خطابم می کردند ، بی توجه راهی که خودم دوست داشتم ادامه دادم و حالا بعد از ۵ سال هر بار به تصمیمم برای ادامه ی تحصیل ندادن حتی با اون شرایط خوب از نظر رتبه و دانشگاه و رشته ی قبولی فکر میکنم از تصمیمم کاملا راضی و خوشحالم.
با اینکه من فقط ۲۲ روز قبل از کنکور شروع کردم و از اونایی هم نبودم که تو طول سال تمام درس ها رو سر کلاس میخونند خواستم بگم همه چیز به اراده و خواسته ی شما برمیگرده . کسی که بخواد کاری رو انجام بده هیچ محدودیتی مانعش نمیشه ....
نه بچه پولدار بودم نه بابام میلیاردر بود و نه شرایط خاصی برام به وجود اومد ، از صفر مطلق تو ۱۹ سالگی درست همین روزهایی که همه مشغول ثبت نام تو دانشگاه ها بودند شروع کردم به قدم برداشتن برای رسیدن به خواسته هام و خدا رو شکر به چیزهایی که میخواستم رسیدم ، چه از نظر مالی و کسب و کار و بیزینسی که همون زمان راه انداختم ، چه از نظر شخصیت اجتماعی و ....

کنکور کمترین و کوچکترین و بی ارزش ترین بخش زندگیه برای کسی که بخواد موفق باشه هزاران راه دیگه وجود داره اونی هم که میگه وقتی رتبه ات خوب نباشه مدرک نداشته باشی و هزار بهونه ی دیگر تو جمع آدم حسابت نمیکنن بگم این به ضعف اعتماد به نفس و شخصیت خودش برمیگرده ، شخصا به عنوان کسی که نخواستم تحصیل دانشگاهی داشته باشم تو هر جمعی صحبت می کنم هرگز چنین چیزی ندیدم ، کمبود اعتماد به نفس و شخصیتی که باید برای خودتون قائل باشید رو به این چیزا ارتباط ندید.
برید دنبال آرزوها و رویاهاتون همه چیز از چند تا کتاب دانشگاهی و رشته و کار پشت میز نشینی نمیگذره ، کسی اگر بخواد به هر نقطه ای میتونه برسه.
موفق باشید.

شدیدا با مطلبتون موافقم
کاش همه به این اصل پی ببرند که تمام زندگی کنکور نیست و کنکور هم تمام زندگی نیست

[reyhane7676]

شدیدا با مطلبتون موافقم
کاش همه به این اصل پی ببرند که تمام زندگی کنکور نیست و کنکور هم تمام زندگی نیست

این که البته ولی باید ببینیم ک اینده ی ی فرد میتونه از این رو ب اون رو بشه این کاملا تو جامعه مشخصه....

[reza_m.d.d]

من که اعصاب خورد شد رفتم بیرون یه هوایی بخورم
چون انتظار اینو نداشتم
پارسال با رتبه من خواجه نصیر قبول شده بودن تو تهران
هرچند اصفهانم دانشگاه خیلی خوبی داره

[Riza1996]

والا چون من دوبار تر زدم دو بار نظر میدم، اولین بار که ۴۴ هزار منطقه دو شدم کلی حرص خوردم رفتم چند تا اهنگ گوش کردم و گفتم سال بعد فقط برا شریف میخونم و... اما حرف های بقیه و اینکه کار نیست و فقط پارتی میخواد، و یه قسمتی هم تنهایی خودم باعث شد نخونم همون مدت که خوندم بدون دوره کردن و اینکه از عید تا کنکور نخوندم ۲۲ هزار شدم
اما من بعد به حرف هیچکس گوش نمیدم، اهمیت هم نمیدم ارشد برمیگردم تهران.
به حرف کسی گوش ندید تلاش کنید موفق میشید