فرودگاه بين‌المللي مهرآباد نام يكي از فرودگاه‌هاي شهر تهران، پايتخت ايران است كه در سال ۱۳۱۷ ساخته شده‌است. اين فرودگاه در بخش غربي تهران واقع شده و نام خود را از روستاي مهرآباد كه پيشتر در آن منطقه قرار داشت گرفته‌است. اين فرودگاه مجهز به سامانه‌هاي آي‌ال‌اس و وي‌اوآر است. بر پايه آمار منتشر شده، در سال ۱۳۸۹ بالغ بر ۱۰۹ هزار پرواز از اين فرودگاه انجام شد كه در نتيجه آن ۱۱۲ هزار تن بار و ۱۳ ميليون تن مسافر اقدام به جابجايي از اين فرودگاه كردند. پيشينه نام اصلي روستاي مهرآباد «حسين‌آباد» و در تملك حاجي ميرزا آقاسي صدراعظم محمد شاه قاجار بود. حاجي ميرزا آقاسي، حسين‌آباد را به ناصرالدين شاه هبه كرد و بعد از مدتي جزو مهريه عصمت‌الدوله، دختر شاه و همسر دوست محمدخان معيرالممالك، درآمد و نام مهرآباد را بر آن گذاشتند. اما بعدها به مناسبت خرج‌هاي بي‌رويه دوست محمدخان، مهرآباد به گرو رفت و از تملك خاندان معيرالممالك خارج شد و دادخواهي دوستعلي معيري پسر دوست‌محمدخان نيز نزد رضاشاه بي فايده بود.
در سال ۱۳۰۴ در دوران سلطنت رضاشاه حق انحصاري هواپيمايي به شركت هواپيمائي آلماني يونكرس (Junkers) واگذار شد و پس از تأسيس باشگاه خلباني، با ۲۰ فروند هواپيما در سال ۱۳۱۷، عملاً فرودگاه مهرآباد به دست آن‌ها بنياد شد.
در سال ۱۳۲۵ اولين گروه خلبانان نيروي هوايي به آمريكا اعزام شدند و پس از آن نيروي هوايي در سال ۱۳۲۸ با هواپيماهاي اف-۸۶ سيبر و تي-۳۳ در مهرآباد آغاز به كار نمود و عمليات پروازي را آغاز كرد. رشد هوانوردي و عضويت ايران در سازمان ايكائو منجر به رشد روزافزون صنعت ترابري هوايي مسافري و باري در فرودگاه اصلي ايران يعني مهرآباد گرديد.
در سال ۱۳۳۷ هجري خورشيدي اسكناس‌هاي دويست ريالي ايران با نمايي از فرودگاه مهرآباد چاپ و نشر شد. نقش آمريكاييان از كساني كه در ساخت و توسعهٔ پايانه‌هاي بين الملي اين فرودگاه نقش اساسي ايفا كردند مي‌توان ويليام پريراي آمريكايي را نام برد كه به همراه چند شركت ديگر در سال ۱۹۷۲ به فرودگاه چهره‌اي جديد بخشيدند. مركز آموزشي هليكوپترهاي بل نيروي هوايي در تهران را نيز همين گروه طراحي نمود.
پس از انقلاب در سال ۲۰۰۵ ميلادي اين فرودگاه داراي شش پايانه بوده كه عبارت‌اند از پايانه يك و دو كه مربوط به پروازهاي ايران اير، ايران ايرتور، آتا اير و قشم اير است. پايانه شماره ۳ فرودگاه به حجاج تعلق دارد. پايانه‌هاي چهار و پنج و شش به ترتيب براي خروج و ورود پروازهاي ديگر شركت ها بكار مي‌روند.
فرودگاه مهرآباد در سال ۲۰۰۵ قادر به كنترل بيش از ۷۰هزار پرواز عبوري، ۱۰ هزار پرواز داخلي و ۳۰ هزار نشست و برخاست بين‌المللي بوده‌است.
در همان سال ظرفيت فرودگاه‌هاي ايران ۶۱ ميليون مسافر در سال بود و ۹۰ درصد مسافران هواپيما از ۱۲ فرودگاه پرواز مي‌كردند: ۴۵ درصد مسافران هواپيما توسط فرودگاه مهرآباد، ۴۵ درصد توسط فرودگاه‌هاي مراكز استان‌ها و ۱۰ درصد توسط فرودگاه‌هاي اقماري سرويس داده مي‌شوند.