سئوال از آرایه ادبی

[*Yousef*]

نزد حبیب کرده ام قصه درد اهل دل

نوشته قصه درد: تشبیه
کجاش تشبیه؟ درد به قصه تشبیه شده یا قصه به درد؟

[khParya]

اضافه تشبیهی هست بیشتر تا تشبیه البته از یه لحاظ درسته درد رو به یه قصه تشبیه کرده

[jarvis]

نزد حبیب کرده ام قصه درد اهل دل

نوشته قصه درد: تشبیه
کجاش تشبیه؟ درد به قصه تشبیه شده یا قصه به درد؟

درد مانند قصه ای است که ادامه دارد که غم و اندوه دل هجران دیده را بیان کند!

اضافه تشبیهی هست بیشتر تا تشبیه البته از یه لحاظ درسته درد رو به یه قصه تشبیه کرده

جون من این که نوشتی یعنی چی؟!
اضافه تشبیهی یه نوع تشبیه پس دیگه کمتر و بیشتر نداره.

[NoBogh]

نزد حبیب کرده ام قصه درد اهل دل

نوشته قصه درد: تشبیه
کجاش تشبیه؟ درد به قصه تشبیه شده یا قصه به درد؟

درد (اهل دل) به قصه ای شبیه کرده که اونو برای حبیب تعریف کرده

[E.M10]

این کجاش پارادوکس داره؟؟؟ چیزی به ذهنم نمیرسه
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

[Delgir]

این کجاش پارادوکس داره؟؟؟ چیزی به ذهنم نمیرسه
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

چون دو مفهوم متناقضو جمع کرده یعنی:جمعیت:آرامش وزلف پرشان.زلف پریشان باعث پریشانی می شه نه آرامش البته زلف داریم تا زلف

[Miss.Dr]

این کجاش پارادوکس داره؟؟؟ چیزی به ذهنم نمیرسه
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

اینکه از پریشونی و اشفتگی چیزی ارامش خاطر و خیال بدست بیاری پارادوکس داره.
این دوتا باهم تو واقعیت و شرایط عادی جور درنمیان... اما تو دنیای شعر و ادب چرا

[amirdostaneh]

این کجاش پارادوکس داره؟؟؟ چیزی به ذهنم نمیرسه
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

جمعیت معنای مردم نیست

مثل خاطرت جمع باشه

[ZAPATA]

این کجاش پارادوکس داره؟؟؟ چیزی به ذهنم نمیرسه
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

تابلوست :
++ اول ... روی ... جمعیت .. تمرکز داشته باش .. :: مثل مرتب کردن خونه .. یا به آرامش رسیدن و نظم بخشیدن .....
++ دوم .... روی .... پریشانی .... زلف ... تمرکز کن
++ حال .... ببین .. چه جوری میشه از بی نظمی به نظم رسید ... یعنی میخاد از .. پریشانی (مفهوم بی نظمی داره) ... به جمعیت (مفهوم نظم داره) ... برسه .... ::::
.......

[E.M10]

تابلوست :
++ اول ... روی ... جمعیت .. تمرکز داشته باش .. :: مثل مرتب کردن خونه .. یا به آرامش رسیدن و نظم بخشیدن .....
++ دوم .... روی .... پریشانی .... زلف ... تمرکز کن
++ حال .... ببین .. چه جوری میشه از بی نظمی به نظم رسید ... یعنی میخاد از .. پریشانی (مفهوم بی نظمی داره) ... به جمعیت (مفهوم نظم داره) ... برسه .... ::::
.......

اگه برام تابلو بود که نمی پرسیدم
شما که واردی اینارو بگو

1) بیدل این کم همتان بر عزو جاه فخرها دارند و عاری بیش نیست (جواب پاسخنامه: فخر بودن عار)
2) لاله و گل زخمی خمیازه اند عیش این گلشن خماری بیش نیست(جواب پاسخنامه: خمار بودن عیش)

[ZAPATA]

اگه برام تابلو بود که نمی پرسیدم
شما که واردی اینارو بگو

1) بیدل این کم همتان بر عزو جاه فخرها دارند و عاری بیش نیست (جواب پاسخنامه: فخر بودن عار)
2) لاله و گل زخمی خمیازه اند عیش این گلشن خماری بیش نیست(جواب پاسخنامه: خمار بودن عیش)

بیت اولیه :: شما اول .... حواست بره .. سمت .... نابرده رنج گنج میسر نمیشود ..... بعد ... رو کم همتان .. تمرکز داشته باش ....... حال یه نفری که بی مایه و کم همت هستش دیگه ادا اطوارش دیگه چیه (همون فخر فروشی و کلاس گذاشتن) ..
بیت دومیه :: توجه به دنیا داشته باش .... زمانی که اشاره به طبیعت داره ... به نوعی مفهوم دنیا یا ویژگی های دنیوی اشاره داره ...... اون عیش .. همون خوشی و مستی رو میگه ... گلشن اشاره به دنیا .... خماری هم همون تو کف بودن خودمون میشه .... حال میگه این دنیا بی ثباته .... :: اون که گفتی گفته شده : خمار بودن عیش ... چندان قابل قبول نیست ..

[E.M10]

بیت اولیه :: شما اول .... حواست بره .. سمت .... نابرده رنج گنج میسر نمیشود ..... بعد ... رو کم همتان .. تمرکز داشته باش ....... حال یه نفری که بی مایه و کم همت هستش دیگه ادا اطوارش دیگه چیه (همون فخر فروشی و کلاس گذاشتن) ..
بیت دومیه :: توجه به دنیا داشته باش .... زمانی که اشاره به طبیعت داره ... به نوعی مفهوم دنیا یا ویژگی های دنیوی اشاره داره ...... اون عیش .. همون خوشی و مستی رو میگه ... گلشن اشاره به دنیا .... خماری هم همون تو کف بودن خودمون میشه .... حال میگه این دنیا بی ثباته .... :: اون که گفتی گفته شده : خمار بودن عیش ... چندان قابل قبول نیست ..

میشه معنی دو تا بیتو بگی

[ZAPATA]

میشه معنی دو تا بیتو بگی

گفتم دیگه :
: اول میگه : ای بیدل .. این افرادی که همت و تلاش کمی دارن ..... یعنی اشاره به تلاش های معنوی و ماورایی داره ...... متوجه باش ...... تو سطح جایگاه و ارزش و مقامی که دارن ..... همچی هم پخی نیستن ....... همش باد الکیه .... کلاس گذاشتن و فخرفروشیه .. و اینا همش عار و ننگی بیشتر نیستش ::::
:: دومی هم میگه :: توجه به گل داره اول ..... که گل میشه ..... ولی این گل شدن چندان پایدار و همیشگی نیست ... یه چی شبیه همون خمیازه موقتی و کوتاه ماست ..... و بعد میگه این دنیا (گلشن) هم .. شبیه همینه ... که یه مثال دیگه واسش گفته : که شبیه همون مستی بعد از عیش و نوش هستش و بعدش باز خماری و تو کف بودنه و چندان این خوشی پایدار و همیشگی نیست ..

[Miss.Dr]

اگه برام تابلو بود که نمی پرسیدم
شما که واردی اینارو بگو

1) بیدل این کم همتان بر عزو جاه فخرها دارند و عاری بیش نیست (جواب پاسخنامه: فخر بودن عار)

بيدل: ايهام: 1ـ عاشق 2ـ تخلص شاعر /نقش: منادا

كم همتان: منظور« دنيا پرستان، مقام دوستان،» /

فخر ها دارند: فخر فروشي مي كنند

عار: ننگ ، رسوايي

بيت داراي «تمثيل» است

فخر وعار: تضاد

معني: اي بيدل اين افراد سست اراده و فرومايه به مقام و منصب اين جهاني خود افتخار مي كنند در حالی كه اين افتخار، جز ننگ و عار چيز ديگري بيشتر نيست.

مفهوم : سرزنش دنيا دوستي و فخر فروشي

2) لاله و گل زخمی خمیازه اند عیش این گلشن خماری بیش نیست(جواب پاسخنامه: خمار بودن عیش)

واژه هاي عيش و خمار متضادند-

« گلشن » استعاره از اين جهان است /

بيت آرايه ي تمثيل دارد-

مصراع دوم پارادُكس ( متناقص نما ) است.

لاله وگل:تشخيصو استعاره از انسانزخمي

شكفته شدن؛ استعاره از پرپر شدن / مقصود نابودي و مرگ آدمي است

خميازه: استعاره از شكوفايي ولي به معناي ضعف و بي حالي

عيش ايهام: 1 ـ زندگي 2 ـ خوشي، خوش گذراني

گلشن: گلستان، باغ ؛ استعاره از « دنيا و عمر و زندگي درآن »

لاله و گل و گلشن :تناسب

مصراع دوم :تشبيه دارد (عيش: مشبه / خمار: مشبه به)

خمار بودن :كنايه از « زود گذر بودن ،كوتاهي »

خميازه و خمار– تناسب (مراعات نظير )

معنی: لاله و گل سرخ به هنگام شكوفا شدن ( خميازه ) پرپر مي شوند و از بين مي روند ( زخمي ) پس لذت و خوشي هاي اين جهان نيز در نهايت جز رنجوري و خماري و درد سر چيز ديگري نيست.

مفهوم:
{مصراع اول: نكوهش « خود نمايي ، جلوه گري ، خود آرايي »
{مصراع دوم: ناپايداري و گذرا بودن جهان و وابستگي هاي آن


ارتباط معنايي دارد با:

1-هر كه داد او حسن خود را در مزاد صد قضاي بد سوي او رو نهاد (مزاد:مزايده ،در معرض فروش گذاشتن ))مولانا)

2- تا غنجه لب گشود، سر خود به باد داد اي آفتاب، دم به نسيم سحر مزن

3- خويشتن آراي مشو چون بهار تا نكند در تو طمع روزگار

4- فراغ بال گلي از بهار گمنامي است در آتش است مدام آن كه شهرتي دارد

5- شهرت ما سبب خصمي مردم باشد خوش دل آن مرد كه نامش چو نسب گم باشد

اینارم بخون به درکت کمک میکنه
درمورد بیت اول:
کسایی که بدون زحمت و تلاش به مقام و مرتبه ی بالایی نایل شدن به جای افتخار و غرور باید خجالت بکشن!
ینی اگه افتخار بکنن بهش به نوعی ننگه و عاره
ایا تو واقعیت میشه افتخارو و غرور رو ننگ دونست ؟ نه!
اینا یه جا نباید بیان پس میشه پارادوکس.
درمورد بیت دوم:
شاعر میخواد بگه که لذت های دنیوی پایدار نیستن و خوشیاش یه نوع دردن.
ایا میشه خوشی و عیش و نوش درد اور باشه؟ نه!
پس اینم پارادوکسه.

[E.M10]

اینارم بخون به درکت کمک میکنه
درمورد بیت اول
کسایی که بدون زحمت و تلاش به مقام و مرتبه ی بالایی نایل شدن به جای افتخار و غرور باید خجالت بکشن!
ینی اگه افتخار بکنن بهش به نوعی ننگه و عاره
ایا تو واقعیت میشه افتخارو و غرور رو ننگ دونست ؟ نه!
اینا یه جا نباید بیان پس میشه پارادوکس.
درمورد بیت دوم
شاعر میخواد بگه که لذت های دنیوی پایدار نیستن و خوشیاش یه نوع دردن.
ایا میشه خوشی و عیش و نوش درد اور باشه؟ نه!
پس اینم پارادوکسه.