اين روزها بسيار از داوطلبان آزمون سراسري ميشنوم که ميپرسند حدس ميزنم چه رتبهاي را کسب ميکنند يا اينکه آيا رتبۀ مورد نظرشان را به دست ميآورند. آنها بعد از هر آزمون آزمايشي، با توجه به رتبهاي که کسب کردهاند، يا دچار ياس و نااميدي مي شوند يا ذوق زده خود را در دانشگاه و رشته مورد نظرشان تجسم ميکنند!
بايد بگويم که اين تصورات اشتباه است. اگر داوطلب کنکور هستيد، به هيچ وجه به اين فکر نکنيد که دلتان ميخواهد در چه رشتهاي و چه دانشگاهي قبول شويد؛ يا اينکه اگر در فلان رشته قبول شويد، چه فوايدي دارد.
اين افکار، عامل اصلي خستگي از درس خواندن و تنفر از مطالعه است، و بر عکس تصور بعضيها، عامل بيانگيزگي و اضطراب شديد قبل از کنکور و سر جلسه آزمون ميشود، و افت تحصيلي بعضي از دانشآموزان خوب نيز به همين دليل است.
اگر شما از يک داوطلب موفق آزمون سراسري بپرسيد که چه رشتهاي مي خواهي قبول شوي، به احتمال بسيار زياد به شما خواهد گفت: «حالا ببينم چه ميشود» يا «نتيجه برايم مهم نيست؛ الان فقط درس ميخوانم» يا «هنوز به صورت جدي به آن فکر نکردهام؛ الان برايم مهم است که درسهايم را خوب بخوانم.»
در واقع آنها به حال مي پردازند و هدفشان مطالعۀ همان درسي است که ميخوانند و از درست انجام دادن آن لذت ميبرند. بيل گيتس، صاحب شرکت مايکروسافت، مي گويد: «صرف کار کردن لذت بخش است.» وي همچنين مي گويد: «هرگز اجازه ندهيد که رکود و سکون به سراغتان بيايد.» بيشک، همين نگاه و نحوۀ زندگي، او را ثروتمندترين مرد دنيا کرده است.
منبع:پیک سنجش