سلام

من همیشه خوب بودم الانم خوبم اما هیچکس دوست نداره راجب خوب بودن من بدونه حتی شاید مهم نباشه واستون حق دارید میدونید چرا؟
چون همه دوست دارن راجب خودشون حرف بزنن همه اول خودشونو دوست دارن خودشون مهم هستند.
نمیخوام الان راجب این موضوع صحبت کنیم چون یه دریایی واسه خودش و کاره یه مقاله دو مقاله نیست.
همه این حرفارو زدم تا بگم من الان ازتون میخوام خودتون یاد بگیرید رو کاغذ فکر کنید. نمیخوام بهتون یاد بدم چون شما چیزی که خودتون یاد بگیرید با ارزشتراز اینه که کسی بهتون یاد بده مگه نه؟ تاحالا شده بعد خوندن یه مقاله که براتون تازگی داشته به خودتون بگید جالب بود اما خودم میدونستم؟ شما هیچی نمیدونستین اما این حس باطنی مانع ازین میشه که به ندونستن اعتراف کنید


یاد بگیر رو کاغذ فکر کنی چون:
۱-کمرنگ ترین جوهر ماندگاریش از صد ها ذهن انسان بیشتر است.
۲-حافظه ی تصویری شما بسیار قوی تر ار سایر حافظه هاست مگه نه؟
و …
اوم مگه نگفتم سعی کن خودت یاد بگیری؟ من یکم ذهنتو باز میکنم اما قرارمون این بود خودت یاد بگیری
هرکاری خواستی شروع کنی یک قلم کاغذ بردار و بنویس. بگو این کارو میکنم واسه یه مدت معین تا بتونم به یکی از هدف هام برسم.
تو از الان باید سعی کنی تمام برنامه هات آرزوهات هدفاتو بنویسی.
یچیزو همیشه یادت باشه هدفهای روزانه هدفهای هفتگی و هدفهای هفتگی هدفهای ماهانه رو میسازند.
آدم موفق تا ماه ها مدیران موفق تا سال ها روشنفکران تا دهه ها و امپراطوری ها تا قرن ها اهدافشون رو مشخص میکنند.
بازهم یادتون باشه تمامی این افراد اگه میخواستن تو ذهنشون فکر کنند شب که بخوابند صبح بیدار شن چیزی از نگرش خود باقی نمانده چه برسه یادشون بخواد بیاد.
برنامه ریزی یعنی نوشتن یعنی یاد بگیری رو کاغذ فکر کنی.
کنکوری عزیز وسایل کار تو دو چیز بیشتر نیست : قلم و کاغذ فراموش نکن و ازشون استفاده کن.
تصمیم گرفتی روزی ده ساعت بخونی بنویس و تجزیه تحلیل کن رو کاغذ.
دوست داری روزی صدتا تست بزنی قلم کاغذ بردار بنویس فکر کن راهکار بزار جلو پای خودت.
و … .
خیلی سخت بود بهتون یاد بدم رو کاغذ فکر کنید اما میدونم خیلی آسونه خودتون یاد بگیرید … .
پس
روی کاغذ فکر کن حتی اگر راجب این مقاله فکر میکنی.
پوریا نیری (نویسنده مکتبستان)