در فضا احساس تنهایی نمی کردم/ به خاطر دیدار با آدم فضایی ها فضانورد شدم

[Dj.ALI]

فضانورد روسی با حمایت سفارت جمهوری اسلامی ایران در مسکو، انجمن نجوم دامغان و چند نهاد دیگر، سه‌شنبه بیستم بهمن وارد ایران شد و با علاقه‌مندان فضانوردی و بویژه دانشجویان ملاقات داشت.

الکساندرلازوتکین، فضانورد روسی در سفر به ايران طي نشست هايي در جمع دانشجويان شهرهاي مختلف استان های مختلف از تلخ و شيرين سفرهاي فضايي و تجارب خود طي6 ماه اقامت در فضا سخن گفت.

آقای لازوتکین، گفت‌وگو را با مرور سفر پرماجرای شما با سایوز تی.ام ـ 25 شروع می‌کنیم؛ پروازی که عادی نبود و در زمان خودش سر و صدای زیادی در رسانه‌ها به پا کرد. درباره حوادث آن سفر برایمان بگویید.


ناو ما 11 فوریه 1997 (23 بهمن 1375) به مجتمع مداری میر متصل شد و 12 روز بعد یک آتش‌سوزی در ایستگاه رخ داد. ما بلافاصله وارد عمل شدیم و توانستیم آن را خاموش کنیم. البته مدتی مجبور بودیم ماسک بزنیم تا دود و عوارض دیگر این آتش‌سوزی کاملا از بین برود.


حادثه دیگری که در جریان سفرم اتفاق افتاد، تصادف ناو باربری پروگرس بود که سابقه قبلی نداشت. شما می‌دانید که سال‌هاست، تدارکات ایستگاه‌های فضایی را ناو‌های باربری بدون سرنشین پروگرس انجام می‌دهند. در دوره اقامت ما هم چند سفینه پروگرس برای ما آب، غذا و تجهیزات ضروری دیگر می‌آورد.


در چارچوب یک آزمایش قرار بود، پروگرس ام ـ 34 توسط واسیلی تسیبلیف فرمانده گروه ما از مجتمع میر جدا و مجددا به آن متصل شود. ناو پروگرس، 24 ژوئن 1997 (سوم تیر 1376) از مجتمع مداری میر جدا شد و طبق برنامه باید روز بعد اتصال مجدد صورت می‌گرفت، اما زمان اتصال، ناو از فرمان تسیبلیف سرپیچی کرد و در مسیری نامعلوم حرکتش را ادامه داد که ناگهان صدای وحشتناکی شنیدیم و فشار هوا شروع به کم شدن کرد. ما بلافاصله عکس‌العمل نشان دادیم.


مشخص شد که بخشی از مجتمع مداری میر به نام اسپکتر صدمه‌دیده است. پروگرس به واحد اسپکتر و باتری‌های خورشیدی آن برخورد کرده بود. مرکز هدایت پرواز به ما دستور داد برای بازگشت اضطراری آماده شویم، اما بعدا و پس از بررسی جوانب مختلف حادثه، اعلام کرد خطری ما را تهدید نمی‌کند و می‌توانیم به کارمان ادامه دهیم. من و تسیبلیف تا 14 آگوست (23 مرداد) در مجتمع مداری میر فعالیت داشتیم و در این روز به زمین برگشتیم و در قزاقستان فرود آمدیم.


چندمین بار است که به ایران سفر می‌کنیدو از شهرهایی که درایران دیدار کرده اید برایمان بگویید؟



من اولین بار است که به ایران سفر می‌کنم و 4 شهر از کشور ایران از جمله تهران، دامغان ، اصفهان و نهاوند دیدار کردم.ایران کشور بزرگی است و مردمان خوش قلب و مهربانی دارد.


کمی از احساسات خود در فضا بگویید
زمانی که من در ایستگاه فضایی به دور از زمین به زمین نگاه می‌کردم چرخش زمین برای من بسیار جالب بود و اینکه کمترین انسان‌ها هستند که این صحنه را دیدند برای من حس و خاطره‌ای خوب محسوب می‌شود.من در فضا احساس تنهایی نکردم و زمانی احساس تنهایی می کردم که زمین به صورت یک توپ کوچک دیده می شد و ستاره ها و مریخ دیده نمی شدند.فضا تمام خلاهای روحی مرا پر می کرد و من با دیگر همسفر های خود دوران ماجراجویی بینظیری را گذراندیم.


ایران را از نظر فناوری فضایی چگونه می‌بینید؟
هر کشوری که در این صنعت پای بگذارد نشان می‌دهد که هم انسان‌های دانشمند و هم صنعت تولید تجهیزات فضایی را دارد.و ایران هم نشان داده که دارای این صنعت و دانشمندان هست. وآینده خوبی دارد.


من به کشور‌های اروپایی و آمریکا سفر کرده‌ام که تقریبا در یک محدوده فرهنگی و اجتماعی هستند. به ژاپن و کشور‌های آسیای شرقی هم سفر کرده‌ام که فرهنگی متفاوت از آنها دارند. ایران مردم با فرهنگی دارد که عاشق علم اند و ماجراجویی در روح دانش آموزان و دانشجویان این مملکت موج می زند.


آیا مریخ خانه بعدی ما خواهد بود؟
هدف اول برای پاسخ به این سوال پرواز به مریخ است که در 10 تا 15 سال دیگر برنامه ریزی شده و فقط در آن زمان می‌توانیم با محاسبه شرایط و دیدن مریخ از نزدیک شرایط را بررسی کنیم که به سوال زندگی در مریخ برسیم. اما باید درک کنیم مریخ فضایی برای زندگی انسان نیست و جو آن برای زندگی و زنده ماندن ساخته نشده است. تا کنون این سفر برایکمتر از دو سال محاسبه نشده است و تحقیقات زیادی لازم است تا محققان بتوانند زمینه سفر انسان ها به آن جا را فراهم کنند.


چرا شغل فضانوردی را انتخاب کردید؟
من از کودکی آرزو داشتم که حالت بی‌وزنی را تجربه کنم و آدم‌فضایی‌ها را ببینم هر چند که این یک آرزوی کودکانه بود اما مرا برای رسیدن به هدفم هدایت کرد. من از کودکی باور داشتم موجودات فضایی وجود دارند و در تمام طول زندگی ام اتاق خواب من مملو از عکس های فضا و موجودات فضایی بود.


چقدر احتمال وجود آدم فضایی را در فضا می‌دهید؟
این سوالی است که به مراتب از من پرسیده شده اما نکته اینجاست که جهانی که ما زندگی می‌کنیم و به این بزرگی و عظمت مطمئنا موجودات دیگری هم به غیر از ما نیز می‌توانند وجود داشته باشند. تا کنون دانشمندان به سرنخ و ریشه هایی از حیات سایر موجودات در فضا دست یافته اند اما سند معتبری از این موجودات هنوز به دست نیامده است.


نحوه استحمام در فضا چگونه است؟
شاید باور نکردید ولی شاید یکی از جالب ترین و مهیج ترین اقدامات ما در فضا استحمام بود.قطراتی از آب را بر فضا پخش می کردیم و این قطرات به صورت حباب در می آمدند و هرقسمت که قصد شستن آن را داشتیم با هر کدام از این حباب‌ها آن قسمت را شستشو می دادیم.



در آخر توصیه خود به زمینی ها را بگویید
زمین هر آنچه که دوست نداشته باشد را از بین می برد و ما زمینی ها باید از کره زمین مراقبت ویژه ای کنیم و تخریب های انسانی و ساخت و سازهای بیهوده را در این کره خاکی به حداقل برسانیم.ما نباید کاری کنیم که زمین از دستمان ناراحت شود.

[MeysAM1999]

مرسییـــــ

عالی بود

کاش به تبریز هم بیاد...