این قصیده ای است از هزلیات شهید راه آزادی ، میرزاده ی عشقی :

" خر نامه "



دردا و حسرتا که جهان شد به کام خر // زد ، چرخ سفله ، سکه ی دولت به نام خر

خر سرور ار نباشد ، پس هر خر از چه روی ؛ // گردد همی ز روی ارادت ، غلام خر ؟
افکنده است سایه ، هما ، بر سر خران // افتاده است ، طایر دولت ، به دام خر

خربنده ی خران شده ، آزادگان دهر ! // پهلو زن است ، چرخ ، به این احتشام خر

خرها ، تمام ، محترم اند اندر این دیار // باید نمود از دل و جان ، احترام خر
خرها وکیل ملّت و ارکان دولت اند // بنگر که بر چه پایه رسیده ، مقام خر
شد دائمی ریاست خرها به مُلک ما // ثبت است بر جریده ی عالم ، دوام خر

هنگامه ای به پاست ، به هر کُنج مملکت // از فتنه ی "خواص پلید" و "عوام خر" !

آگاه ، از سیاست کابینه ، کس نشد // نبود عجب که "نیست" معیّن ، مرام خر
روزی که جلسه ی وزرا ، منعقد شود // دربار ، چون طویله شود ، ز ازدحام خر
در غیبت وزیر ، معاون ، شود کفیل // گو سا له ای است ، نایب و قائم مقام خر

یارب ، "وحید ملک" (وزیر داخله) ، چرا می خورد پُلو // گر کاه و یونجه است ، به دنیا ، طعام خر ؟!

گفتم به یک وزیر که : "من ، بنده ی تو ام" // یعنی ، منم ز روی ارادت ، غلام خر
این شعر را به نام "سپهدار" (سپهدار اعظم رشتی) گفته ام // تا در جهان بماند ، پاینده ، نام خر
خرهای تیزهوش ، وزیران دولت اند // یا حبّذا ، ز رتبه و شأن و مقام خر

از آن الاغ تر ، وکلا اند ، از این گروه // تثبیت شد ، به خلق جهان ، احتشام خر

شخص رییس دولت ما ، مظهر خر است // نبود ، به جز خر ، آری ، قائم مقام خر

چون نسبت وزیر به خر ، ظلم بر خر است ، // انصاف نیست ، کاستن از احترام خر

گفتا سروش غیب ، به گوش "امین ملک" (وزیر مالیه) : // "زین بیشتر ، زمانه نگردد ، به کام خر
"سردار معتمد" (وزیر جنگ) ، خر کی هست ، جرتغوز ! // کز وی ، همی به ننگ شد آلوده ، نام خر

امروز ، روز خرخری و خر سواری است // فردا ، زمان خر کُشی و انتقام خر

به نقل از : کلیات مصور میرزاده ی عشقی / تهران / امیرکبیر / ۱۳۴۴ / صص ۴۲۵و۴۲۶