نه مامانم امروز گفت که اگه رشته تاپی قبول نمشی بهت می خندن
حالا من میگم ای کاش ریاضی بودم انتخاب رشته که کردم واقعا پزشکی دوست داشتم ولی الان نه اگه رتبع عالی بیارم دارو فیزیو تو الویت برام
حالا از کجا معلوم قبول شی پزشکی حوصله داری البته ببخشید به من ربطی نداره ولی من خودمو جای تو قرار میدم می بینم حوصلشو ندارم
بله!خب حالا که علاقه داری پس دیگه بحثی نی.... من از همین حالا وردو تو به جامعه دندون پزشکا خوش امد میگم از طرف جامعه بیمارا.
برای پسر ها علاقه ملاک نیست... پسر باید دنبال کار باشه!!! حالا اگه کار به مدرکت مربوط بود چه بهتر وگرنه هیچ مشکلی برات پیش نمیاد...
از یه سنی به بعد به مشکلات جدی برخورد میکنی... اونقدر غرور داری که به خودم اجازه نمیدی از پدرت پول تو جیبی بگیری ولی به پول هم نیاز داری!!
احساس تنهایی جدی میکنی ولی بخاطر کار نداشتن نمیتونی ازدواج کنی
مهم تر از اینها اینه که یه هرج و مرجی توی زندگیت میوفته که تا پول نداشته باشی نمیتونی سر و سامونش بدی...
اینها هنوز برای سن تو قابل فهم نیست ولی 5 سال دیگه روشن تر از روز میشه
دوبار آزمون دادم قبول نشدم... دیگه امیدی نیست
از نظر تاسیس مطب تا وقتی که ازدواج نکنم نمیتونم از شهر فعلی مهاجرت کنم به شهر دیگه!!! توی شهر فعلی هم اجازه تاسیس مطب بهم نمیدن
پزشکی هر شهری قبول شدم همونجا مطب فیزیوتراپی میزنم اگه هم قبول نشدم فرقی نداره... بازهم فیزیوتراپی خودم رو میزنم
یعنی این یه بازی دو سر برده مثل برجام
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)