چرا ایرانی‌ها پناهنده می‌شوند؟

[JavADiiI74]

دیروز برای کاری به سفارت ایران در آنکارا رفته بودم. مرد پریشانی آمده بود و می‌گفت برادرش به همراه زن و بچه، دو سالی می‌شد درخواست پناهندگی داده و در ترکیه زندگی می‌کردند. چون روند بررسی پرونده‌اش به درازا کشید، شش ماه پیش زن و بچه را تنها گذاشت و به یکباره و غیرقانونی رهسپار غرب شد. اما هیچ خبری از او ندارند. اصلاً نمی‌دانند از خاک ترکیه بیرون شده یا نه. در این مدت هم زن و بچه‌اش بی‌تابی می‌کنند و هم مادر پیرش یک چشمش اشک و چشم دیگرش خون شده است.


در این مدت حضورم در ترکیه، به‌ویژه وقتی با قطار یا اتوبوس رفت و آمد می‌کنم، با افراد بسیاری روبرو شده‌ام که یا برای پناهندگی به ترکیه آمده‌اند و یا برای دیدن فرزندان‌شان که یک یا چند سال است در انتظار دریافت پناهندگی در ترکیه به سر می‌برند. بیشتر این افراد نه سوء سابقه سیاسی دارند و نه هیچ هنر یا دانشی که به درد کشورهای غربی بخورند.

حتی شوربختانه بخشی‌شان افراد لمپنی هستند که همیشه نگرانم اینها اگر پناهندگی در کشورهای دیگر دریافت کنند، به‌عنوان یک نماینده جامعه ایران، چه چهره‌ای از ایرانیان نزد غربی‌ها به نمایش می‌گذارند؟

آیا چیزی فراتر از دختری که در کنسرت انریکه در کانادا خودش را به دست و پای او انداخت و انریکه حتی نمی‌توانست او را از پاهای خود جدا کند؛ و سپس در حضور ده‌ها هزار تماشاچی بیگانه، با افتخار فریاد می‌زد: «I’m Persian! I’m Persian!».


برخی از این افراد که به نظرشان «ایران دیگه جای زندگی کردن نیست»، نهایتاً پس از چند ترم مشروطی و با معدل ناپلئونی (آن هم به لطف اضافه نمراتی که از استادان برای فرار از اخراجی می‌گیرند)، یک مدرک از موسسه‌ای کوچک در فلان شهرک دریافت کرده‌اند و اکنون گمان می‌کنند قدر تخصص‌شان را در ادارات دولتی ایرانی نمی‌دانند و بنابراین باید از این مملکت بار کرد و رفت.

همین است که وقتی پای‌شان به ترکیه باز می‌شود، چون هنر و دانشی ندارند که به درد کشوری بخورد، به قول خودشان به «یو ان» (UN) می‌روند و از سر بیچارگی و با حقارت تمام، یا خود را یک همجنسگرا معرفی می‌کنند یا مسلمان مسیحی‌شده‌ای که می‌خواهند اعدام‌شان کند.


وقتی با برخی‌شان صحبت می‌کنم و از دلایل درخواست پناهندگی می‌پرسم، با جملاتی مانند: «ایران دیگه جای زندگی نیست»، «توی این کشور تلف میشیم»، «جوونی‌مون از بین رفت» و... روبرو می‌شوم. جالب آنکه در میان موج پناهندگانی که از کشورهای سوریه، عراق و افغانستان به سوی غرب سرازیر شده‌اند، بسیاری از ایرانیان هم خود را جا داده‌اند. یعنی شرایط ایران با این کشورها قابل مقایسه است؟

قبول که برخی از شرایط زندگی در ایران دشوار است؛ همین که حتی نمی‌توانیم کنسرت‌های مجوزدار را که از سوی هر نهادی و به سلیقه هر مدیری لغو می‌شود ببینیم؛ همین که تماشای مسابقات فوتبال و حضور زنان در ورزشگاه منع می‌شود؛ همین که دوچرخه‌سواری برای زنان ممنوع است؛ همین که رنگ لباس هم به سلیقه برخی مسئولین است؛ و همین‌‌ که کلی از «همین‌ که»‌ها می‌توان برشمرد، نشان می‌دهد هنوز فاصله زیادی با آزادی‌های مدنی (که شوربختانه برخی از مسئولین تا این اصطلاح را می‌شوند تنها کشف حجاب در ذهن‌شان می‌آید) داریم. اما انصافاً شرایط آن چنان بد است که بخواهی چندین سال آوارگی و بلاتکلیفی در ترکیه را به جان بخری و آن گاه آیا بشود آیا نشود؟!

شاید هم روزی خبرش را در روزنامه‌ها بخوانیم که «جوان پناهجوی ایرانی در حمام خانه‌اش در دنیزلی ترکیه خود را به دار آویخت»؛ «پناهجوی ایرانی در سوئد خود را به آتش کشید»؛ «پناهجوی ایرانی در یونان لب های خودش را دوخت»؛ «پناهجوی ایرانی در مرز ترکیه به دست گروگانگیران افتاد»؛ «جنازه پناهجوی ایرانی در میان غرق‌شدگان پیدا شد»؛ و پناهجویانی دیگر هم در انتظار عاقبت تلخ دیگری هستند.




به راستی اگر ایران شرایط مناسبی برای زندگی کردن ندارد، ما در این میان بی‌ تقصیریم؟ چقدر برای مناسب ساختن شرایط سالم زندگی در این کشور تلاش کرده‌ایم؟ تلاش‌مان را از کجا می‌توان فهمید؟ از فرهنگ رانندگی‌مان؟ از فرهنگ کتابخوانی‌مان؟ از رفتارمان با محیط زیست و جانوران؟ از مصرف آب و دیگر حامل های انرژی‌مان؟ از ساخت و سازهای غیرمجازمان؟ از وجدان کاری زیر بیست دقیقه در روزمان؟ از سرکشی کردن‌مان به زندگی دیگران؟ و در عوض، همیاری نکردن در جاهایی که لازم است؟ از کدامش می‌توان تلاش برای ساختن ایرانی آباد و آزاد را دریافت؟


لابد برخی توجیه می‌کنند که «مسئولین نمی‌گذارند» یا «مسئولین خودشان در این رفتارها پیشگام هستند» و... . مگر مسئولین کشورهای توسعه‌ یافته، از کرات دیگر به آن کشورها رفته‌اند؟ به راستی مسئولین مگر از دل همین مردم بیرون نیامده‌اند؟ و مگر مسئولین ما، همین ماهایی نیستند که برای قانون‌گریزی هزار و یک راه و توجیه بلدیم؟

همیشه می‌گفتم احمدی‌نژاد مردمی‌ترین مسئول ایرانی کل تاریخ است. کسی که رفتارها و گفتارهایش نمونه‌ای است از یک ایرانی. همه سخنان هیجانی‌اش، قانون را دور زدنهایش، به مسخره گرفتن رویدادهای مهم اطرافش، خلاف گویی هایش، همه و همه نمونه‌ای بود و هست از جامعه امروز ایران.


حالا به‌هرحال عده‌ای می‌خواهند بروند، بروند. اما نگویند این کشور دیگر جای زندگی نیست؛ بلکه بگویند ما این کشور را به روزی انداختیم که دیگر خودمان هم نمی‌توانیم تحملش کنیم. می‌رویم جایی دیگر؛ شاید در آنجا آدمهایش به ما اجازه ندهند هرگونه که دل‌مان خواست قانون را زیر پا بگذاریم. آن گاه شاید خوشبخت‌ تر شویم.


چرا ایرانی‌ها پناهنده می‌شوند؟

[laleh74]

متنت قشنگ بود..... اون قسمتش که راجب کنسرت انریکه گفته بودی یاد دختره افتادم واقعا خندم گرفت...
مخصوصا کلیپی که بعد از اون حرکتش رو یوتیوب گذاشت و گفت "با وقارت تمام و خالصیت جهان ایرانی بودنِ خودتون رو ثابت کنید."
و افتخار میکرد که اینکارو کرده!

اینا دیگه چیزی واس از دست دادن ندارن

[Amin ZD]

اونایی که میرن میتونن ادعا کنن از 90 درصد امکانات اینجا استفاده کردن که میخوان برن از امکانات بیشتری برخوردار شن
طرف عرضه نداشته تو کنکور قبول شه میره اونور کلی پول میده بعد ادعاشم میشه دکترم (نگین سهمیه و ظرفیت کم و... که همش توجیح تلاش کمه )
یکی از همونا معلممون بود (زمین) هر وقت توضیح چرخه بوون رو خواستیم اومد متن کتابو خوند
بعد دو سه بار دیگه بحثو عوض میکرد خاطره تعریف میکرد ( کل خاطراتشم این بود که رفتم ترکیه از اونجا رفتم یونان تمام )
جامعه باکلاس میخوای ؟ کار کن پول در بیار برو بالاشهر زندگی کن
یا اقلا میری مثل اقا برو نه پنهاهندگی به علت .... که اونم خیلیا میرن گند میزنن
شخصی رو میشناسم اینجا بساز بفروش بود رفت کانادا نتونست کار پیدا کنه سرمایشم دست دولت اونجا بود (با سرمایه گذاری رفته بود ) رفت اشپز یه رستوران در پیت شد
اماهمه اونطوری نیستن دوستاییم هستن لیافتشو دارن
یکیشون از دبیرستانمون رفت (همین 2 سال پیش ) اول رفت تو یه کالج تو ماساچوست (جایی که mit اونجاس) تو ازمون ورودی ریاضیو 100% زد
امسالم رفت دانشگاه بوفالو نیویورک و داره هوا فضا میخونه مطمئنا بعد چن سالم واسه خودش کسی میشه

[NaKayama]

دلایل مشخصه...
یه گروهی هستن که دارن مردمو میچاپن...طرف باباشو به زور فرستادن جبهه ترکش خورده بهش شده جانباز خانوادش دارن مردمو میچاپن ایرانو ویروون میکنن...آقازاده هاشون مفت میخورن میخوابن پول بقیرو حیف و میل میکنن...بعد طلبکارم هستن...میگن ایران بهشت است اگر تلاش کنی...آخه مرد نا حسابی تا امثال تو هستن که حق مردمو میخورن تلاش معنایی داره...؟؟؟
اگه میتونید برید یا کله برید...همین ترکیه که بعضی از دوستان حالا نهایتا توصیفاتشو شنیدنو اینجا در موردش اظهار نظر کارشناسی میکنن (بهش بگه کلا چه مدت رفتی ترکیه زندگی کردی یا کدوم شهراش بودی جوابش 1 هفته در وانه!) همین ترکیه یه سرو گردن از ما بالاتره...من خودمم زیاد قبول نداشتم اما الان دارم میبینم...خوشم نمیاد در مورد کشورم این جرفو بزنم اما یه زمانی ترکیه جلوی ما خیار شورم نبود بعد از اتفاقاتی در گذر زمان الان ما جلوشون خیار شور نیستیم...

[KowsarDDC]

من که هیچ وقت حاضر نیستم یه زمانی خارج از کشور زندگی کنم چون نظرم اینه هیچ جا ایران نمیشه اصن هیچ جا تهران نمیشه برامحساب اونایی هم که جو زده ی خارج از کشور شدن و خودشونو هم فراموش کردن جداس.....

[laleh74]

من که هیچ وقت حاضر نیستم یه زمانی خارج از کشور زندگی کنم چون نظرم اینه هیچ جا ایران نمیشه اصن هیچ جا تهران نمیشه برامحساب اونایی هم که جو زده ی خارج از کشور شدن و خودشونو هم فراموش کردن جداس.....

این حرفت احساسیه..منم اینطوریم.
البته زندگی تو ایران آسونه..ینی من اینجوری تصور میکنم..البته مسئله ی رانت خواری و اختلاس و اینا روکاری ندارم که پول مردم از دستشون میره
یکی تو ورمی کمپوست سرمایه گذاری میکنه پولش میره..یکی تو شاندیز...یکی 1جای دیگه ...
اما اگه بشه جلوی احساس رو گرفت و منطقی تصمیم گرفت خیلی خوبه

[new boy]

نمی تونن اینجا *** بشن ... دلیل خوبی به نظر می رسه .....

[joozef]

همیشه می‌گفتم احمدی‌نژاد مردمی‌ترین مسئول ایرانی کل تاریخ است. کسی که رفتارها و گفتارهایش نمونه‌ای است از یک ایرانی. همه سخنان هیجانی‌اش، قانون را دور زدنهایش، به مسخره گرفتن رویدادهای مهم اطرافش، خلاف گویی هایش، همه و همه نمونه‌ای بود و هست از جامعه امروز ایران.

با این قسمت حرفت کاملا موافقم ♡
چیزی که شاید 400سال دیگه معلوم شه ...