در همه ی گزینه ها «جابه جایی ضمیر متّصل» موجب پدید آمدن «شیوه ی بلاغی» شده است، به جز .......... .
1) مهرم به لب نه از قدح می که هیچ کس / ز ابنای این دیار نیرزد به گفت و گوی
2) ور در سر آن زلف پریشان رودم دل / از بهر دل خسته پریشان نتوان بود
3) شتاب می کندم عمر، در فراق مکوش / تو را که از پس عمری بدیده ام، مشتاب
4) شوم به راه تو خاک و در این غمم که مبادا / صبا غبار غم آلود من به کوی تو آرد
برگرفته از کتاب «ادبیات موضوعی» گاج، با کسب اجازه ی رسمی از مولف