بیت های کدام گزینه با بیت های زیر تناسب معنایی کم تری دارد؟
«تا چند زمین نهاد بودن / سیلی خور خاک و باد بودن
چون باد دویدن از پی خاک / مشغول شدن به خار و خاشاک»
الف) گــردن به هـــوا کســی فـــرازد / کاو با همه چون هوا بسازد
ب) مرد دانا از جهان آزاده است / دل بر این دنیای دون ننهاده است
ج) بر دل پاک تو حاشا نبود خاشاکی / خار و خاشاک جفایت گل و ریحان من است
د) چو سگ تا چند بر هر در فتادن / پی نانی عذاب خویش دادن؟!
ه) همیشه به یزدان پرستان گرای / بپرداز دل زین سپنجی سرای
1) ب ـ د 2) الف ـ ج 3) ج ـ ه 4) ب ـ د
برگرفته از کتاب «ادبیات موضوعی» گاج، با کسب اجازه ی رسمی از مولف