املای واژه ی مشخّص شده در چند عبارت نادرست است؟
الف) اگر مواضع حقوق را به امساک، نامرعی (گذارد ـ گزارد) به منزلت درویشی باشد از لذّات نعمت محروم.
ب) و صاحب مروّت اگرچه اندک بضاعت باشد، همیشه گرامی و عزیز روزگار (گذارد ـ گزارد).
ج) به انصاف و معدلت آن لایق تر که (بگذارد ـ بگزارد) تا در این صحرا ایمن و بی غم می گردم و از نعیم دنیا به آب و گیاه قانع شوم.
د) اگر جواب اکنون گویم، بر تو لازم آید که همین ساعت بازگردی؛ شغلی که هست (بگذار ـ بگزار) و چون می روی جواب گویم.
ه) پس یحیی مال را در تصرّف آورد و آن چه از دوستان وام کرده بود (بگذارد ـ بگزارد).
و) هر کجا کرمی شامل، و مروّتی شایع است، طبع از اهمال حقوق نفور باشد و همّت بر (گذارد ـ گزارد) مواجب آن مقصور.
1) شش
2) پنج
3) چهار
4) سه
برگرفته از کتاب «ادبیات موضوعی» گاج، با کسب اجازه ی رسمی از مولف