یک بررسی جدید نشان می‌دهد که برخی از انواع فعالیت‌های جسمی به خواب کمتر کمک می‌کند، اما انواعی دیگر فعالیت ممکن است به بی‌خوابی افراد بینجامد. به نوشته لايوساينس پژوهشگران داده‌های به‌دست‌آمده از نظرخواهی از بیش از ۴۲۹ هزار آمریکایی بزرگ‌سال را بررسی کردند. آنان دریافتند که فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، دویدن، وزنه زدن، ورزش‌های هوازی، باغبانی، یوگا و پیلاتس و گلف همگی با احتمال بیشتر خواب راحت شبانه ارتباط دارند.

اما بر اساس این بررسی، افرادی که فعالیت جسمی‌شان مربوط به کارهای خانه و مراقبت کودک است، در معرض خطر بیشتر خواب بد بودند.
نتایج به‌دست‌آمده از این بررسی این هفته در اجلاس «جوامع متحد حرفه‌ای متخصصان خواب» در سیاتل بیان شد. باید توجه داشت که یافته‌هایی که در اجلاس‌های پزشکی عرضه می‌شوند، عموماً تا هنگامی‌که در ژورنال‌های با بازبینی پژوهشگران مستقل منتشر شوند، مقدماتی شمرده می‌شوند.
به گفته سرپرست این بررسی، مایکل گراندنر، مدرس روان‌پزشکی در مرکز خواب نوروبیولوژی ریتم‌های شبانه‌روزی در دانشگاه پنسیلوانیا در فیلادلفیا، نتایج این بررسی غافلگیرکننده بودند.
او گفت: «این بررسی نه‌تنها نشان می‌دهد که افرادی که به‌سادگی با پیاده‌روی میزان فعالیت جسمی خود را می‌افزایند، با احتمال بیشتری عادات خواب بهتری دارند، بلکه این اثرات سودمند برای فعالیت‌های هدفمندتر مانند دویدن و یوگا و حتی باغبانی و گلف قوی‌تر است.»
گراندنر افزود: «همچنین جالب‌توجه است که افرادی که بیشتر فعالیت‌های جسمی‌شان مربوط به انجام کارهای خانه و مراقبت از کودک است با احتمال بیشتری بی‌خوابی را تجربه می‌کنند ۰ ما می‌دانیم که کارهای خانه و وظایف شغلی دلایل اصلی محروم ماندن افراد از خواب است.»
او توضیح داد: «این نتایج با یافته‌های فزاینده علمی درباره نقش خواب در کارکرد انسان مطابقت دارد. بررسی‌های آزمایشگاهی نشان می‌دهند که فقدان خواب با افت کارکرد جسمی و ذهنی ارتباط دارد و این بررسی به ما نشان می‌دهد که این یافته‌های آزمایشگاهی با داده‌های دنیای واقعی نیز تطبیق دارد.»
البته به گفته گراندنر ازآنجایی‌که طراحی این تحقیق به پژوهشگران اجازه می‌داد فقط همبستگی‌های میان فعالیت جسمی و خواب - و نه رابطه علی و معلولی میان این دو- را بررسی کنند، تحقیقات بیشتری در این زمینه ضرورت دارد.