این طرح که توسط «کریستین فون بنگتسون» مدیر کپسول و پایگاه مارس‌وان ارائه شده است، شامل بخش‌های مسکونی، یک آزمایشگاه، گلخانه و حتی یک عرش بدل است که بهترین شرایط ممکن را برای زندگی در مریخ به فضانوردان ارائه می‌کند.این مفهوم دارای دو سکونتگاه استوانه‌ای قابل تورم با مساحت کلی 200 متر مربع است.هر سکونتگاه در جلوی خود از ماژولی برخوردار است که یک فرودگر می‌تواند به آن متصل شده و فضانوردان وارد آن شوند. یکی از سکونتگاه‌ها بیشتر به منظور سکونت ساخته شده و دیگر بیشتر برای کار و فعالیت طراحی شده است.در داخل این سکونتگاه یک محدوده اجتماعی است که از یک عرشه بدل برای سرگرم نگهداشتن سکنه برخوردار است. این قسمت از نمایشگرهایی روی دیواره سکونتگاه برخوردار است که به شبیه‌سازی محیط‌های دیگر می‌پردازد.اتاق‌های خصوصی ساکنان حدود شش متر مربع هستند و بخش زراعی نیز که در انتهای این مجموعه قرار گرفته، غذای مورد نیاز فضانوردان را پرورش خواهد داد؛ این بخش از سیستم آبیاری و کنترل رطوبت برخوردار است.در بخش کار این مجموعه، یک آزمایشگاه و بخش علمی برای تجربیات مختلف از جمله یک کابینت حشره و آزمایشگاه زیستی قرار دارد.همچنین یک محدوده انبار برای نگهداری از محموله‌ها طراحی شده که بخشی از آن را یک سیستم زراعی گرفته است.شرکت مارس‌وان در ماه فوریه با اعلام فهرست نهایی 100 متقاضی که در زمین برای مأموریت یک طرفه به مریخ در سال 2025 آموزش خواهند دید، خبرساز شد.اما این مأموریت از زمان اعلام آن در سال 2011 تاکنون بسیار مورد انتقاد قرار گرفته و کارشناسان بر این باورند که اعلام اخیر هیچ تاثیری بر منتقدان نداشته است.نبود بودجه، عدم وجود نشانه‌ای از توسعه و یک رویکرد بسیار جاه‌طلبانه برای تولید برنامه تلویزیونی مستند از سوی منتقدان به عنوان دلایلی مطرح شده که هیچگاه این مأموریت به واقعیت نخواهد پیوست.