دوستان بدون تعصب در نظر سنجی شرکت کنید........همه جنبه هارو در نظر بگیرید...
البته از بین شه شاعر حافظ و مولاناو سعدی
مولانا جلال الدین محمد بلخی
خواجه شمس الدین حافظ
سعدی شیرازی
دوستان بدون تعصب در نظر سنجی شرکت کنید........همه جنبه هارو در نظر بگیرید...
البته از بین شه شاعر حافظ و مولاناو سعدی
به خاطر این شعر سعدی!
در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن! من خود به چشمِ خویشتن دیدم که جانم میرود!
واقعا دیوان این شاعر ها یک دایره المعارف محشر اخلاقی و تعلیمی هستند! و هر شعر یک نکته ای رو ارائه میده که میتونه زندگی رو کلی بهتر کنه!
آدابِ صحبت! آداب نصیحت! آداب روابط اجتماعی!
ما که رشتمون انسانیه میخونیم زیاد از این ها مخصوصا از سعدی و حافظ! دنیای داره برای خودش!
همه ی ابیات سروده ی حافظ رو دوست دارم...بینهایت.دو تاش:
کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب... تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند
شهر خالیست ز عشاق بود کز طرفی ... مردی از خویش برون آید و کاری بکند
هرکه در عشق سر از قله برآرد هنر است
همه تا دامنه ی کوه تحمل دارند
من خودم به مولانا رای دادم همه جنبه هاشو در نظر گرفتم
حافظ هم عالیه و یک بیت دوست داشتنی از او:به بوی نافه ای کاخرصبا زان طره بگشاید زتاب جعد مشکینش چه خون افتاده در دلها
مولانا:بی همگان به یر شود بی تو به نمشود داغ تو دارد ان دلم جای دگر نمی شود
سعدی:ای ساربان اهسته رو کاران جانم میرود وان دل که با خود داشتم با دلستانم میرود
و..........جانا به غریبستان چندین به چه میمانی بازآتو از این غربت تا چند پریشانی از مولانا
کلن اونایی که شعر میگفتن دو دسته بودن
1-شاعرا (مولانا & فردوسی)
2-شاعر نماها (سایر موارد)
آیا تو چنان که می نمایی ، تنگی!
عجب انتخاب سختی!!! واقعا همشون خارق العاده اند
به نظر من حافظ:
تا شدم حلقه به گوش در میخانه ی عشق
هردم آید غمی از نو به مبارک بادم
عاشق این مصرع سعدی ام:جناس قشنگی داره
خوش می روی به تنها،تن ها فدای جانت
یا این بیت که سعدی دیگه ترکونده:
دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی
عحب است اگر نگردد که بگردد آسیابی
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)