سلام..راستش من خودم هر وقت گفتگوی رستگار رحمانی رو میخونم و کلا اسم رستگار میاد یه ارامش خاصی میگیرم و روزهای گذشتمو فراموش میکنم!!!همه دیگه رستگار رحمانی تنها رومیشناسین!!کسی که به خاطر شادی پدرو مادرش با 4 ماه درس خوندن تونست رتبه ی یک تجربی سال 88 رو به دست بیاره!!!حتی سازمانش سنجش فکر کرد تقلب رده چون درصداش 100 بود و بازم ازش کنکور گرفت ولی بازم نشون داشت که با کمترین امکانات هم میشه موفق شد و اگه واقعا ادم هدفی داشته باشه موفق میشه و این که خواستن توانستن است!!
گفتم باز هم یه باردیگه گفتگوی رستگار رو همه بخونیم تا ببینیم که حتی توی اتاق 2 در 3 هم میشه درس خوند و با کمترین امکانات هم میشه به قله های افتخار رسید!
خيليها دوست دارند به قطاري كه در حال حركت است، سنگ بزنند و كسي دوست ندارد به قطار ايستاده در ايستگاه سنگ بزند. اگر ايمان داريد راهي كه ميرويد رضايت خدا و خلق را به همراه دارد بايد بدون فكر به حرف و گاهي حسادتهاي اطرافيان در آن مسير حركت كنيد؛ اين سنگها هميشه هست. نبايد از ظاهر و قيافه كسي درباره اعمالش قضاوت كرد بايد خوشحال شويم كه كسي از ما جلوتر است اما نميدانم چرا گاهي اين مسائل ناديده گرفته ميشود... مثال زنده اين جملات جريان رتبه اول كنكور سراسري در رشته تجربي است.
وقتي نتايج كنكور سراسري 88 اعلام شد، شايد كمتر كسي فكر ميكرد نفر اول گروههاي تجربي و زبانهاي خارجي و چهل و چهارم رشته هنر؛ ديپلمهاي رياضي باشد كه به اميد خدمت به مردم محروم منطقه خود ميخواهد پزشك شود. رستگار رحماني فرزند خانوادهاي 10 نفره است كه پدرش كارگر ساختمان و مادرش خانهدار است.
رتبه يك تجربي سال 88، اهل محله بهداري از شهر مرزي جوانرود با جمعيتي بالغ بر 50 هزار نفر است؛ از جايي كه مهمترين امكاناتش پارك تفريحي تجهيز نشدهاي است كه سينما، تئاتر، كافي شاپ، رستوران و... ندارد. نخبه جوان ما دوران متوسطه خود را در محله قرگه در دبيرستان معراج جوانرود سپري كرد و پس از آن در پيشدانشگاهي اديب جوانرود واقع در محله هلانيه ادامه تحصيل داد. او پس از پايان خدمت سربازي با چهار ماه فرصت مطالعه موفق شد با شركت در كنكور سراسري سال 1388 رتبه اول كشوري را در دو گروه آزمايشي علوم تجربي و زبانهاي خارجي از آن خود كند. دلايل تحصيل و درد دلهاي اين جوان كرمانشاهي كه توانسته است خيل عظيم حريفان را در ميدان رقابت كنار بزند و عنوان قهرمان ماراتن كنكور را با تحمل سختيها و مشقات بسياري به دست آورد؛ شنيدني است... زماني كه داستان زندگي او را ميشنويد، انگار كه يك فيلم هندي ديدهايد، به خصوص زماني كه ميگويد: در يك انباري 2 در 3 متري درس ميخواندم.
شما كه ديپلم رياضي هستيد چرا براي كنكور، رشته تجربي را انتخاب كرديد؟
رستگار: رشتههاي مهندسي متقاضي زيادي دارند اما پس از فارغالتحصيلي بازاركار تضمين شدهاي در انتظار اين رشتهها نيست. من ترجيح ميدادم كه در رشتهاي تحصيل كنم كه پس از فارغالتحصيلي شغل تضمين شدهاي داشته باشد.
حالا چه رشتهاي و چه دانشگاهي را انتخاب كرديد؟
رستگار: رشته پزشكي دانشگاه تهران، زيرا به اميد خدمت به مردم محروم منطقه خود ميخواهم پزشك شوم. شهر ما از خدمات تخصصي و پيشرفته پزشكي محروم است. بيشتر مردم براي كارهاي تخصصي پزشكي بايد به كرمانشاه بروند. ميخواهم پزشكي كه خواندم، برگردم و به مردم شهرم خدمت كنم.
رتبه يك بودن برايتان مهم بود؟ براي انتخاب اين رشته كه مهم نبود حتما اول باشيد؟
رستگار: براي انتخاب رشته كه نه، تفاوتي نميكرد متنها بايد رتبه زير صد ميگرفتم، اما دليل اصلي من براي كسب اين رتبه شادي پدر و مادرم بودند.
پس براي كسب رتبه درس ميخوانديد؟
رستگار: بله؛ من كسب رتبه تكرقمي (حداقل در سطح منطقه خودمان) را به عنوان هدف خودم قرار داده بودم و از آنجا كه ميدانستم كار سختي را پيشرو دارم با برنامهريزي و بررسي نقاط ضعف و قوت خود برنامه مطالعاتي خود را ادامه دادم.
كسب رتبه برتر ويژگي خاصي ميخواهد؟
رستگار: متاسفانه ذهنيت اكثر افراد جامعه اين است؛ البته خودم هم قبلا همين فكر را ميكردم اما حالا متوجه شدم قبولي در هر كاري فقط با توكل به خدا و پشتكار فرد امكانپذير است. كسب رتبه برتر كنكور به شرايط و امكانات خاصي نياز ندارد، بلكه پشتكار و تلاش فرد را ميطلبد.
خانواده چقدر در كسب اين موفقيت شما نقش داشت؟
رستگار: حمايت و پشتيباني خانواده و معلمانم با وجود امكانات بسيار كم، عامل مهمي در به دست آوردن اين موفقيت بود. خانواده به خاطر من سختيهاي زيادي را تحمل كردند معلمان شهرستان جوانرود نيز با وجود كمبود وقت و امكانات، تلاشهاي فراواني بدون هيچ چشمداشتي، نه تنها براي من بلكه براي دانشآموزان اين شهرستان انجام داده و ميدهند.
كمي درباره نحوه و روش درس خواندنتان براي ما بگوييد؟
رستگار: از اول بهمن سال گذشته؛ روزي هفت تا هشت ساعت مطالعه داشتم. بعد از ايام عيد اين ميزان مطالعه به روزي هشت تا 10 ساعت رسيد و در آستانه كنكور نيز روزي 12 تا 13 ساعت مطالعه داشتم. اساس كار را بر سه دوره مطالعه دروس پيشدانشگاهي و سال دوم دبيرستان در مرحله اول، دروس پيشدانشگاهي و سال سوم دبيرستان در مرحله دوم و جمعبندي قرار دادم.
بيشتر كجا درس ميخوانديد؟
رستگار: خانواده من يك خانواده پرجمعيت است و با خواهران و برادرانم زندگي ميكنم. پدرم كارگر و مادرم خانهدار است و بچههاي ديگر هم يا در حال تحصيل در مدرسه يا در دانشگاه هستند. براي اينكه جايي داشته باشم كه دور از سر و صدا درس بخوانم ميرفتم انباري؛ يك اتاق كوچك 2 در 3.
از كتابهاي آموزشي خاصي براي كنكور استفاده كرديد؟
رستگار: تنها از تست آزمونهاي سال گذشته، برخي كتابهاي تستزني معتبر همراه با برنامهريزي و تكرار و مرور دروس استفاده كردم و همه اينها را رمز موفقيت خود ميدانم.
كلاس يا آزمون آزمايشي چطور؟
رستگار: كلاس كنكوري وجود نداشت كه بروم اما در آزمونهاي آزمايشي كه هر دو هفته يك بار برگزار ميشد؛ شركت ميكردم و در همان آزمونها نمرات خوبي به دست ميآوردم. هدفم كسب رتبه اول تا دهم بود. در هيچ كلاس كنكوري ثبتنام نكردم و با توجه به كمبود امكانات در محل زندگيمان رقابت با داوطلباني كه حداكثر امكانات در مراكز استانها را داشتند؛ سخت بود.
چرا در ميان انبوه كلاسهاي خصوصي، معلم خصوصي، دوپينگ علمي و... در شهرهاي بزرگ، يك ديپلم رياضي از يك شهر كوچك، رتبه اول كنكور را به دست ميآورد؟
رستگار: انگيزه و تلاش. اين دو عامل رمز موفقيت دانشآموزان شهرهاي كوچك است. آنها اين انگيزه را دارند كه به موفقيت برسند و با وجود كمبود يا حتي نبود امكانات مناسب آموزشي و كمك آموزشي ميتوانند به سطحي برسند كه قابل توجه است.
مشوق اصلي شما براي شركت در كنكور چه كسي بود؟
رستگار: با اينكه پدر و مادرم شناخت كمي نسبت به مسائل كنكور، سهميهها، مناطق و اين جور موضوعات دارند اما پس از هر آزمون آزمايشي پيگير بودند و همواره مشوقم بودند.
به نظر شما سوالات كنكور امسال چطور بود؟
رستگار: سطح سوالات كنكور امسال خوب بود اما به نظر من سوالات عمومي وقت گير بود.
راستي چرا زبان؟
رستگار: از اول به زبان انگليسي و كتابهاي مكالمه علاقهمند شدم، اما پس از آن در كلاس زبان شركت كردم و اين موضوع را به صورت جدي پيگيري كردم.
فكر ميكرديد در رشته زبانهاي خارجي هم رتبه اول را كسب كنيد؟
رستگار: فكر ميكردم در رشته علوم تجربي رتبهام تكرقمي شود، اما تصور نميكردم رتبه اول را كسب كنم اما در رشته زبان اصلا فكر نميكردم. مطمئن نبودم در اين گروه اول شوم اما حدس ميزدم كه رتبه تكرقمي منطقه خودمان را به دست آورم.
قضيه شك سازمان سنجش و اين آزمون دوباره چه بود؟
رستگار: اين براي خود من هم جاي سوال داشت و دارد. به من چيزي در اين باره نگفتند، فقط گفتند كه ضرورت دارد قبل از اعلام نتايج نهايي در اين آزمون دوباره شركت كنيد. به اعتقاد من اين موضوع تنها يك معني دارد و آن هم اين است نتيجهاي كه بهدست آمده از راه ديگري به دست آمده و مربوط به من نيست.
شما هم در اين آزمون دوباره شركت كرديد؛ چرا؟
رستگار: اگر شركت نميكردم نتايجم حذف ميشد، اما من شركت كردم گويا نتايج اين آزمون دوباره از آزمون سراسري بهتر شد و حتي درسهايي كه صددرصد نزده بودم را اين بار صد زدم.
باز هم براي ما سوال است؛ چرا آزمون دوباره چون بچه شهرستاني بوديد؟
رستگار: براي من هم همين طور؛ بر فرض اينكه نتيجه از آن من نبود اما خودشان قضاوت كنند چطور بدون مطالعه درست ميتوان در دو رشته رتبه اول را كسب كرد شايد در يكي از اين دو رشته با آن مسائلي كه آنها فكر ميكردند به اين نتيجه رسيدم اما رشته ديگر چي يا آن رشتهاي كه در آن رتبه دورقمي را كسب كردم؛ چي؟! همه ميدانند از مراحل طرح سوالات كنكور تا چاپ و توزيع آنها قرنطينه شديدي وجود دارد پس امكان لو رفتن سوالات منتفي است. من هرچه فكر ميكنم دليل منطقي براي امتحان دوباره نميبينم البته باز هم مشكلي نيست اما بايد اين را بدانيم كه بعد از يك ماه و نيم از كنكور ديگر داوطلب آن آمادگي زمان امتحان را ندارد.
قبل از سال 88 هم در كنكور شركت كرده بوديد؟
رستگار: اينكه در سالهاي 82 تا 85 اقدام به شركت در كنكور نكردم دليلش براي خودم محفوظ بماند اما در سال 85 به دليل اعزام به خدمت سربازي نتوانستم به دانشگاه راه يابم در حقيقت در آن سال براي اولين بار در كنكور شركت كردم و آن زمان در رشته خودم يعني رياضي امتحان دادم و رتبه 30 كشور و دوم منطقه و سوم زبانهاي خارجي را كسب كردم اما به دلايل مشكلات شخصي (ترجيح ميدهم دربارهاش حرف نزنم) نتوانستم به موقع ثبتنام كنم و زماني كه براي ثبتنام مراجعه كردم سنم از حد نصابي كه براي معافيت تحصيلي لازم است فراتر رفته بود و بايد به خدمت سربازي ميرفتم. بعد از اتمام خدمت سربازي يعني بهمن سال 87 بود كه اين بار براي كنكور تجربي شروع به درس خواندن كردم.
دوست نداشتي به جاي درس و دانشگاه كمك حال پدرت شوي؟
رستگار: شايد خودم هم دلم ميخواست اين كار را بكنم، در يك مقطعي مخصوصا بعد از سربازي فكر كردم درس را كنار بگذارم مخصوصا كه خب دو سال از درس و كتاب دور شده بودم، اما باور نميكنيد پدرم خودش اين اجازه را به من نميداد و ميگفت: من حداقل امكانات را برايت فراهم ميكنم تا درس بخواني.
هدفتان در زندگي چيست؟
رستگار: مهمترين هدف من، خدمت به مردم به خصوص مردم شهرستان جوانرود است قطعا با حمايت دولتمردان و مسئولان ميتوانم به هدف بزرگم يعني خدمت به ميهن برسم.
براي آينده چه فكر و تصميمي داريد؟
رستگار: با رشتهاي كه انتخاب كردم زمينهاي برايم فراهم شده كه شرايطم را بهتر از گذشته كرده است، ميخواهم در رشتهاي كه وارد ميشوم مثمرثمر باشم و كارهايي دور از كليشه انجام دهم و در نهايت پدر و مادرم را خوشحال ببينم.
چطور مسئولان بايد از نخبگان حمايت كنند؟
رستگار: حمايت و پشتيباني مسئولان از نخبگان و بهترينهاي كنكور باعث دلگرمي و نقطه قوتي براي تلاش بيشتر آنهاست. اين روند در ايجاد انگيزه براي حضور و تلاش بيشتر نخبگان در جامعه حائز اهميت است، چراكه اين افراد با طيبخاطر به فعاليت و ادامه تحصيل ميپردازند و بهتر ميتوانند در شكوفايي جامعه موثر باشند.
با حذف كنكور موافق هستيد؟
رستگار: نه، اصلا؛ به نظر من كنكور بهترين معيار براي ارزيابي داوطلبان است و با حذف آن ديگر معياري براي سنجش دانش داوطلبان نداريم اگر قرار به حذف باشد به نظرم بايد براي كنكور جايگزين مناسب پيدا كنند؛ يك آزمون مناسب.
چه توصيهاي به داوطلبان سال آينده كنكور داريد؟
رستگار: به داوطلبان سال آينده كنكور توصيه ميكنم كتابهاي درسي خود را به دقت مطالعه كنند و در كنكورهاي آزمايشي نيز شركت كنند. در ايران چند سال است كه كنكور، كتابمحور است و اگر دانشآموز تمام تلاش خود را بر روي كتاب متمركز كند موفقيت بيشتري به دست ميآورد.
و حرف پاياني؟
رستگار: كنكور تنها راه موفقيت در زندگي نيست، اما ارزشش را دارد افرادي كه يكبار در آن موفق نشدهاند يك سال ديگر وقتشان را صرف كنكور كنند و پس از آن اگر موفقيتي در اين زمينه به دست نياوردند سراغ ساير توانمنديهاي خودشان بروند.