بعد از کنکور چه کنيم؟داوطلبان گرامي کنکور سلام!

[علی سلیمانی]

سلام و خدا قوت به شما که بعد از يک سال تلاش، در يکي ديگر از رقابت‌هاي بزرگ علمي، يعني آزمون سراسري با بيش از يک ميليون نفر شرکت کرديد. هفته گذشته مقاله‌اي نداشتيم و گفتيم بگذار عزيزانمان در اولين روزهاي ماه مبارک رمضان پس از يک مبارزه علمي سنگين، کمي استراحت کنند و به دور از دلواپسي بعد از يک طوفان علمي به آرامش برسند و تجديد قوا کنند.
حالا که آب‌ها از آسياب افتاده و به قول قديمي‌ترها شيره شيراز ارزان شده و مي‌توان دو کلمه حرف حساب زد، گفتيم با عزيزانمان به نشست و مشاوره بنشينيم و ببينيم که حالا چه کار کنيم و بعد از برگزاري کنکور تکليف چيست. تحقيق و بررسي نشان مي‌دهد که داوطلبان پس از برگزاري کنکور، معمولاً به چند دسته تقسيم مي‌شوند:
يک دسته آنهايي هستند که پس از يک عمر مطالعه و تحقيق، درس خواندن و شاگردي، در آزمون بخوبي حضور مي‌يابند و از حاصل کارکرد خود بسيار راضي هستند و اکنون هم که با آنها صحبت مي‌کنيم اظهار اميدواري مي‌کنند و نسبت به آينده، بسيار خوش بين هستند.
گروه دوم کساني هستند که در مقابل اين عده قرار دارند و به هر دليل، آزمون برايشان موفقت‌آميز نبوده و از کارکرد خويش راضي نيستند و غالباً به دنبال مقصر مي‌گردند، و در اين بين هر کدام فرد يا افرادي را مسؤول ناکامي خود مي‌دانند؛ براي نمونه، برخي دشواري بيش از حدّ سؤالات را بهانه قرار مي‌دهند و برخي هم کمبود وقت آزمون يا حتي کوتاه بودن طول روز در زمستان و گرماي بيش از حد هواي تابستان را دليل ناکامي خود برمي‌شمارند.
برخي ديگر هم هستند با اينکه يک هفته و بيشتر از برگزاري آزمون مي‌گذرد، نه اظهارنظر صريحي دارند و نه در موفقيت يا عدم موفقيت خود به نتيجه‌اي رسيده‌اند و حکايتشان به آن دانش‌آموز خوش مشربي مي‌ماند که معلم از او سؤال کرد: شما کلاس چندم هستيد؟ گفت: آقا! من نمي‌دانم! فقط مي‌دانم پدرم به من گفته است که درس بخوان، همين!
آري برخي از دوستان بعد از آزمون حتي به خودشان زحمت نداده‌اند که بررسي اجمالي داشته باشند و نحوه حضور خود در آزمون سراسري را ارزيابي کنند و فقط به عنوان يک وظيفه اجباري که والدين به دوش آنها گذاشته‌اند در جلسه اين آزمون حضور يافته‌اند و به اصطلاح آن را از سر خودشان باز کرده‌اند.
اما داوطلبان گرامي! به دور از هر نوع نتيجه که کنکور داشته باشد، يک چيز بسيار حايز اهميت است و آن حضور در چنين عرصه بزرگي است. آري وقتي شما در مهم‌ترين عرصه علمي کشور حضور پيدا مي‌کنيد، يعني به قابليتي رسيده‌ايد که شما را بدان دعوت نموده‌اند. امروز کنکور مهم‌ترين و بزرگترين عرصه رقابت داوطلبان در ميدان دانايي است و خود حضور در اين رقابت به تنهايي شيرين است.
بگذاريد مثالي بياوريم: آورده‌اند که زنده ياد استاد حسين تهراني، نوازنده برجسته معاصر، با آن همه مهارت و توانايي وقتي در گروه نوازندگان بنام کشور براي اجراي برنامه‌اي به روي سن مي‌آمد، معمولاً آخر مي‌ايستاد و پيوسته آخرين نفر بود؛ تا اينکه روزي شخصي از او پرسيد: استاد! شما با اين همه تبحر و چيرگي چرا معمولاً در آخر صف نوازندگان مي‌ايستيد؟ استاد حسين تهراني پاسخي مي‌دهد که ماندگار شده است؛ او مي‌گويد: من خوشحال هستم که توي اين صف هستم؛ حالا برايم خيلي مهم نيست که کجاي اين صف باشم؛ مهم بودن در اين صف است. آري داوطلب گرامي کنکور! همين که شما و امثال شما در صف رقابت براي دانايي و دانستن حضور پيدا مي‌کنيد، نشان از شخصيت شکل گرفته و دانش محور شماست و خود حضور در اين صف و رقابت با سايرين بر سر دانش و دانايي، موهبتي بزرگ است و خداوند اين موهبت را به هر کسي ارزاني نمي‌کند؛ همچنان که در آيات و احاديث بارها اشاره شده است که آنهايي که عمر خود را به علم‌اندوزي و دانش‌ورزي مي‌گذرانند با ديگران متفاوت هستند.
در جايي حضرت علي(ع) مردم را به سه دسته تقسيم مي‌کند و مي‌فرمايد: دسته نخست از مردم عالم رباني هستند و به قله معرفت و دانايي رسيده‌اند. گروه دوم کساني هستند که در راه يافتن راه ثواب متعلّم و يادگيرنده هستند و همواره به دنبال دانش هستند (متعلم علي سبيل‌النجات)، و اگر کساني جزو دو گروه برشمرده نباشند آنها دنبال «همج‌الرعا» هستند؛ يعني مگس‌هايي هستند که به هر بادي به سمتي مي‌وزند! آري اگر آدمي به دنيا دانش و معرفت نباشد، در واقع هيچ چيزي نيست و هيچ ارزش و اعتباري نخواهد داشت.
آري عزيزان داوطلبان آزمون سراسري! شما اولين توفيقتان اين بود که توانستيد در يک عرصه سالم علمي با رقباي خود به رقابت بپردازيد و خود حضور شما في‌نفسه ارزشمند و قابل تقدير است؛ اما به هر دليل ممکن است که وقتي نتايج اين رقابت را اعلام مي‌کنند، اين نتايج مطابق با انتظارتان نباشد.
يادتان باشد که اگر چنين شد، هيچ دنيايي به آخر نرسيده و زندگي در جريان است و ادامه خواهد داشت. اگر روزي نتايج اين رقابت بزرگ اعلام شد و شما در حد انتظار ظاهر نشديد و نتيجه دلخواه را به دست نياورديد، شايد بهترين کار، برنامه‌ريزي دوباره با عزمي راسخ‌تر است. اجازه بدهيد مثالي بياوريم: حدود يک دهه قبل، آلماني‌ها ميزبان مسابقات فوتبال قهرماني اروپا بودند؛ همان زماني که مربي آنها «بکن باير» بود؛ اما متاسفانه در خاک خودشان قهرمان نشدند. وقتي با مربي مصمم آلمان‌ها پس از آن ناکامي مصاحبه کردند، بکن باير با تاکيد گفت: ما امسال در کشورمان اول نشديم؛ اما دو سال بعد قهرمان جهان خواهيم شد، و شدند؛ آري آنها در سايه برنامه‌ريزي و تلاش، اگر چه در پله نخست ظاهراً شکست خوردند، اما آن شکست را به پلي براي پيروزي‌هاي بعد مبدل کردند. آري داوطلب گرامي کنکور! علم اندوزي و حضور در ميدان رقابت دانش، مربوط به يک روز و يک سال و يک دوره نيست. دانايي، گستره عظيمي است که همه زندگي ما را تحت تاثير خود قرار مي‌دهد و ما نمي‌توانيم جداي از آن باشيم. شايد برخي از عزيزان در خوابي خوش باشند که آري من آزمون را خوب داده‌ام و حتماً در جايي مناسب پذيرفته خواهم شد؛ اين بسيار خوب است، اما لازم است که پس از يک هفته استراحت و «ريکاوري»، حال مصمم‌تر و اميدوارتر فاز دوم اين برنامه‌ريزي درسي خود را شروع کنيم و فرازهاي جديدي از فصل دانايي را پيش روي خود باز کنيم و به ناشناخته‌هاي جديد پي ببريم که تا به امروز در مورد آنها حتي فکر هم نکرده بوديم. آري داوطلبان عزيز! سواي هر نتيجه که در آينده مشخص خواهد شد، ما بايد تلاش کنيم که ارتقاي سطح دانايي‌‌ها برايمان يک اصل باشد و در تمام طول زندگي بايد يک ياد گيرنده مادام‌العمر باشيم؛ پس، بسم‌ا... حالا که يک هفته‌اي هم استراحت فرموديد، عزم خود را جزم کنيد و پنجره ديگري از برنامه دانايي را پيشِ روي خود باز کنيد.
هفته نامه خبری و اطلاع رسانی پیک سنجش

موفق باشيد

[Predator X]

دقیقا منظورتون از پنجره ی دیگری از برنامه دانایی چیه؟ یعنی دوباره درس های مربوط به کنکور رو مطالعه کنیم ، مطالعه آزاد داشته باشیم ، بریم سراغ کتب دانشگاهی یا چی؟