جست و جو:

چقد زیبا...

باور کن چیزی غیر از این به ذهنم نمیاد زاپاتا جان، خودت بگو :-)

چشم زاپاتای عزیز :-)

فک کنم معنیش اینه: تو با طرز نگاه عشوه گرانه ت می خواستی مارو فریب بدیو پدرمونو دربیاری ولی ما ساده لوحانه فک کردیم نگاهت از روی محبته، در کل می خواد بگه گول ظاهرو نخورین...

هر که بی روزی ینی بی عشقه، روزش دیر میشه ینی روزگارش تباه میشه
حالا سیر شدن یا سیر نشدن از عشق کجای مصراع مطرحه؟

میگی متوجه ضرروت باشم، پس تو مصراع دوم هم ضرورت داره که انسان عشق بورزه اگه عشق نورزه روزش دیر میشه، درسته؟

خب اینو که قبلا هم گفتیم، هر کسی جز ماهی از آب سیر میشه ولی ماهی سیر نمیشه، چراشو هم بی خیال شدم به خاطر تو :) حالا این چه ربطی به مصراع دوم داره؟ چه وجه اشتراکی با مصراع دوم داره که بخوایم معادل هم...

خب ضرورت حیاته

نوچ :-)

مفهوم بیت از نظر کتاب همایش دریافت: هر که سختی های عشق را تحمل نکند به جایی نمی رسد!
مفهوم بیت از نظر کتاب سیر تا پیاز گاج: تنها فرد شایسته ی عشق، عاشق است و بس!

ماهی از آب خوردن سیر نمیشه، چرا؟ چون آفریده شده که آب بخوره دیگه، ذاتش همینه، ولی بقیه نه، زود تو آب خفه میشن، انسان هم ذاتش از عشقه، اگه دنبال ذاتش یعنی عشق ورزیدن بره روزگارش خوش و خرمه، اگه نه از...

خیلی قاطی پاطی شد، نتونستم به یه جمع بندی ای در مورد این بیت برسم...

فک می کنم همچین مفهومی مد نظرش بوده که اسلوب معادله گرفته: ماهی چون عاشق آبه از شناکردن تو آب خسته نمیشه، انسان هم اگه عاشق باشه زندگی کردن که اساسش به عشق ورزیدنه براش خسته کننده و بیهوده به نظر...

دومی رو متوجه شدم ولی تو سومی بازم لنگ می زنم :-)

معنی مصراع اول: تنها ماهی دریای حق (عاشق) است که از غوطه ور شدن در آب عشق و معرفت سیر نمی شود.
معنی مصراع دوم: هر کس از عشق بی بهره باشد روزگارش...

یعنی ذات عشق مهمه، حتی اگه غم توش باشه، درست متوجه شدم؟

مرسی از لطفت زاپاتای عزیز، تو جلد اول کتاب همایش زبان و ادبیات فارسی دریافت گفته شده که تو شماره ی 2 اسلوب معادله وجود داره و مفهوم بیت اینه که ذات هر چیزی مهمه، مساله ی من اینه که نمی تونم این...

سلام دوستای گلم، وقتتون بخیر، لطف بزرگی در حقم می کنین اگه معنی این چند بیتو کامل برام بنویسین، مرسی به خاطر وقتی که می ذارین...

1- چو پا داری برو دستی بجنبان :::: تو را بی دست و پایی مصلحت نیست...