کنکور انسانی...کسی که الان شروع کرده میتونه ؟؟؟

سلامممممم
خوبید؟؟؟؟؟؟
دوستان بنظر شما کسی که چن روزه شروع کرده به درس خوندن برا انسانی...
آیا امیدوار به آوردن رتبه ی زیر ۲ یا ۳ هزار یا حتی زیر هزار ،،،باشه؟؟؟؟
کسی رو دیدید تو این مدت بتونه انسانی رتبه ی خوب بیاره؟؟؟؟؟؟
جواب بدید همه😕😕❤️❤️❤️❤️

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط تیلور

سلامممممم
خوبید؟؟؟؟؟؟
دوستان بنظر شما کسی که چن روزه شروع کرده به درس خوندن برا انسانی...
آیا امیدوار به آوردن رتبه ی زیر ۲ یا ۳ هزار یا حتی زیر هزار ،،،باشه؟؟؟؟
کسی رو دیدید تو این مدت بتونه انسانی رتبه ی خوب بیاره؟؟؟؟؟؟
جواب بدید همه������������❤️� �️❤️❤️

---

سلام عزیز لطفا این تایپکی که الان آپدیت کردم فایل آخرشو گوش بده به جواب سوالت میرسی

http://forum.konkur.in/thread77265.html

در خصوص سوال آخرت باید بگم بله یکی از بچه های چنلم امسال فرهنگیان قبول شد رتبه ش 1500 شد و از اواخر اسفند شروع کرد

چون سال سومش بودش خیلی ناامید بود ولی بالاخره اتفاق افتاد تمرکزش روی مباحث طلایی بود

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Parimah

سلام عزیز لطفا این تایپکی که الان آپدیت کردم فایل آخرشو گوش بده به جواب سوالت میرسی

http://forum.konkur.in/thread77265.html

در خصوص سوال آخرت باید بگم بله یکی از بچه های چنلم امسال فرهنگیان قبول شد رتبه ش 1500 شد و از اواخر اسفند شروع کرد

چون سال سومش بودش خیلی ناامید بود ولی بالاخره اتفاق افتاد تمرکزش روی مباحث طلایی بود

---

ممنون عزیزم❤️❤️❤️❤️

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Parimah

سلام عزیز لطفا این تایپکی که الان آپدیت کردم فایل آخرشو گوش بده به جواب سوالت میرسی

http://forum.konkur.in/thread77265.html

در خصوص سوال آخرت باید بگم بله یکی از بچه های چنلم امسال فرهنگیان قبول شد رتبه ش 1500 شد و از اواخر اسفند شروع کرد

چون سال سومش بودش خیلی ناامید بود ولی بالاخره اتفاق افتاد تمرکزش روی مباحث طلایی بود

---

ببخشید میشه ایدی تلگرام ایشونو بهم بدید،،اگه اجازه بدن.
رشتشون انسانی بود؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط تیلور

ببخشید میشه ایدی تلگرام ایشونو بهم بدید،،اگه اجازه بدن.
رشتشون انسانی بود؟؟؟

---

بله انسانی بود الان ازش خبر ندارم و چنل تلگراممو 4 ماهه منحل کردم انشالله عمری باقی بود برای 1402 برنامه های خفنی دارم

..

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط تیلور

چرا اینقد ناامیدم؟؟؟
خیلی حال روحیم بده.
از خودم عصبانی ام که چرا زودتر شروع نکردم.

---

عزیزدلم هر چقدر خودتو سرزنش کنی ، تحقیر کنی ، کتک بزنی ، شکنجه کنی ، گریه کنی هیچ فایده ای نداره زمان و روزای قبل قابل بازگشت نیست حتی اگه برمیگشتی به عقب دوباره همون بهونه ای که داشتیو الانم میاوردی

اون روزات سوخت شده چه خواسته چه ناخواسته ولی چیزی که خیلی ارزشمنده و قابل ستایش هست این هوشیاری الانته اینکه الان سرت به تخته سنگ خورده و دردشو حس کردی و نگاه به دور و ورت کردی و فهمیدی ای دل غافل باید الان شروع کنم

از من میشنوی گور بابای تایید دیگران هیچ کسی از تو شناختی نداره حتی مشاوری که بخوای بگیریش یه چیز سطحی ازت میفهمه هیچ وقت نمیاد کاوش کنه ببینه عواملی که باعث شده از دست بدی چی بوده چی میخوای و چقدر قدرت اراده و تجلی کردن داری


هیچ کسییییییییی وجود نداره فقط خودت

یه مثال میزنم: من علاوه بر علاقه شدیدی که به نویسندگی دارم عاشق رنگ روغن و تابلو کشیدنم یه دوره 8 ساله گذروندم خیلی سختی کشیدم از زیر خط فقر شروع کردم چون استادم مرد سختگیر و نمونه ای تو کشور بود آثاری که خلق میکرد همیشه با قیمت های سنگین توسط علاقمندان واقعی به فروش میرفت و نصف پول رو صرف کارهای خیر میکرد اون دوسال اولیه بارها با اشک طرح های سختی که واسه حرفه ای ترین شاگرد هم شدنی نبود منو تنبیه میکرد که تو دوهفته تمومش باید کنی

منم چون وقت نداشتم تابلو رو سرگردون با خودم میبردم خونه و آموزشگاه که حداقل تو خونه بتونم نصف کارو ببرم جلو

چون قرار بود دو هفته بعدش تو نمایشگاه آثار طبیعت به نمایش در بیاد چون حرفهاشو گوش نمیدادم تنبیه سختی بود و جایزه هم داشت و میتونستم علاوه بر هدیه نقدی تحسین استادمو جلوی شاگردهای دیگش ببینم این بیشتر بهم انگیزه میداد

در صورتی که به هر شاگردی نشون میدادم طرحمو میگفت تو اینو تو 4 ماه هم تموم نمیکنی دلتو خوش نکن

طرحت کلی جزئیات ریز و درشت داره طرح طبیعت با درخت های قطور و شاخ و برگ دار فقط 5 هفته طول میکشه رنگ های درخت هاشو میکس کنی

خلاصه به دنبال تایید دیگران میگشتم ولی ناامیدم میکردند هر کسی بر اساس بینش و نگرش خودش به طرحم و زمان باقی مونده نگاه میکرد و من سخت دچار استرس و اضطراب میشدم

و من از مدرسه میومدم زود درسهایی که فردا امتحان دارم و تکلیف های که دبیرها داده بودند رو انجام میدادم تا تموم بشه برم با خیال راحت روی تابلو کار کنم

تو دو هفته تمومش کردم و سه روز بعد تابلو من توسط دستیار استادم رفت قاطی تابلو های نمایشگاه و همون جا با نفس عمیق رو صندلی نشستم و دستیار استادم بهم گفت : چقدر صورتت خسته اس

و روزی که نمایشگاه برگزار شد تابلوی که من هیچ فکری راجبش نداشتم و فقط تموم تمرکزم روی تمیزیش و جزئیات کار بود جز 3 تابلوی برنده شد و رتبه اول رو گرفت

اون روز گریه میکردم چون تو ناامیدی تمومش کردم منی که تاییدیه دیگران رو میخواستم و همه منو رانده بودند حالا کارم بهترین اثر شده بود و استادم یه نگاه تحسین آمیز روم داشت

در آخر : همه بیان تو سرت بزنن و بتوپند تو بازم جا میزنی؟ اگه این درس خوندنتو به اتمام نرسونی چه هدف دیگه ای تو این سه ماه داری جز درس خوندن؟

پس سرتو بنداز پایین و درستو بخون هر راهی که فکر میکنی جوابه رو انجام بده ( درک متن عربی رو کنکور های اخیر رو کار کن کلی کلمات تکراری داره اونهارو یاد بگیر حتی تو زبان انگلیسی هم همینه )

ادبیات (کلماتشو تو لایتنر بنویس ) دستور و قرابت و آرایه هم جز تمرین کردند و تست زدن راه دیگه ای نداره البته دستور مشکل داشتی فیلم ببین ، معارف هم از روی کتاب زیپ میتونی ببندیش

کلی کار میشه کرد :/

بجای اینکه منتظر دیگران باشی خودت بیفت جلو

تو فقط یه نگاه بنداز به گپ های کنکوری تا اردیبهشت دانش آموز دنبال انتخاب دبیر و از الان میشه میگرده و دودوتا چهارتا میکنه چه درصدهایی بزنه قبول بشه :/

امید داشته باش چطوری امید داشته باشی؟ نگاهی به تغییرات الانت بنداز ماه های پیش اینطوری بودی؟ اصلا این یعنی یه پله مثبت به سوی هدفت

گور بابای رقیب های 15 ساعتی اصولا تو هر کاری من وقتی کسیو نبینم رقیب من محسوب نمیشه

رقیب من خودمم

رقیبی که هر روز جلوی آیینه میبینمش

رقیبی که تا دیروز هیچی نمیخوند

الان داره گام برمیداره

این رقیب منه

وگرنه دیگرانی که همسن و سال منن نه میشناسمشون نه میبینمشون نه خواهم دید هیچ وقت روی زندگی من تاثیری نمیزارن و نخواهند گذاشت

گاهی یادم میره خود واقعیمو کجا گمش میکنم بعد به خودم میام که باید چشمامو ببندم و به خودم بگم پیدات میکنم همینکه این درس رو بخونم تو پیدا میشی کم کم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Parimah

عزیزدلم هر چقدر خودتو سرزنش کنی ، تحقیر کنی ، کتک بزنی ، شکنجه کنی ، گریه کنی هیچ فایده ای نداره زمان و روزای قبل قابل بازگشت نیست حتی اگه برمیگشتی به عقب دوباره همون بهونه ای که داشتیو الانم میاوردی

اون روزات سوخت شده چه خواسته چه ناخواسته ولی چیزی که خیلی ارزشمنده و قابل ستایش هست این هوشیاری الانته اینکه الان سرت به تخته سنگ خورده و دردشو حس کردی و نگاه به دور و ورت کردی و فهمیدی ای دل غافل باید الان شروع کنم

از من میشنوی گور بابای تایید دیگران هیچ کسی از تو شناختی نداره حتی مشاوری که بخوای بگیریش یه چیز سطحی ازت میفهمه هیچ وقت نمیاد کاوش کنه ببینه عواملی که باعث شده از دست بدی چی بوده چی میخوای و چقدر قدرت اراده و تجلی کردن داری


هیچ کسییییییییی وجود نداره فقط خودت

یه مثال میزنم: من علاوه بر علاقه شدیدی که به نویسندگی دارم عاشق رنگ روغن و تابلو کشیدنم یه دوره 8 ساله گذروندم خیلی سختی کشیدم از زیر خط فقر شروع کردم چون استادم مرد سختگیر و نمونه ای تو کشور بود آثاری که خلق میکرد همیشه با قیمت های سنگین توسط علاقمندان واقعی به فروش میرفت و نصف پول رو صرف کارهای خیر میکرد اون دوسال اولیه بارها با اشک طرح های سختی که واسه حرفه ای ترین شاگرد هم شدنی نبود منو تنبیه میکرد که تو دوهفته تمومش باید کنی

منم چون وقت نداشتم تابلو رو سرگردون با خودم میبردم خونه و آموزشگاه که حداقل تو خونه بتونم نصف کارو ببرم جلو

چون قرار بود دو هفته بعدش تو نمایشگاه آثار طبیعت به نمایش در بیاد چون حرفهاشو گوش نمیدادم تنبیه سختی بود و جایزه هم داشت و میتونستم علاوه بر هدیه نقدی تحسین استادمو جلوی شاگردهای دیگش ببینم این بیشتر بهم انگیزه میداد

در صورتی که به هر شاگردی نشون میدادم طرحمو میگفت تو اینو تو 4 ماه هم تموم نمیکنی دلتو خوش نکن

طرحت کلی جزئیات ریز و درشت داره طرح طبیعت با درخت های قطور و شاخ و برگ دار فقط 5 هفته طول میکشه رنگ های درخت هاشو میکس کنی

خلاصه به دنبال تایید دیگران میگشتم ولی ناامیدم میکردند هر کسی بر اساس بینش و نگرش خودش به طرحم و زمان باقی مونده نگاه میکرد و من سخت دچار استرس و اضطراب میشدم

و من از مدرسه میومدم زود درسهایی که فردا امتحان دارم و تکلیف های که دبیرها داده بودند رو انجام میدادم تا تموم بشه برم با خیال راحت روی تابلو کار کنم

تو دو هفته تمومش کردم و سه روز بعد تابلو من توسط دستیار استادم رفت قاطی تابلو های نمایشگاه و همون جا با نفس عمیق رو صندلی نشستم و دستیار استادم بهم گفت : چقدر صورتت خسته اس

و روزی که نمایشگاه برگزار شد تابلوی که من هیچ فکری راجبش نداشتم و فقط تموم تمرکزم روی تمیزیش و جزئیات کار بود جز 3 تابلوی برنده شد و رتبه اول رو گرفت

اون روز گریه میکردم چون تو ناامیدی تمومش کردم منی که تاییدیه دیگران رو میخواستم و همه منو رانده بودند حالا کارم بهترین اثر شده بود و استادم یه نگاه تحسین آمیز روم داشت

در آخر : همه بیان تو سرت بزنن و بتوپند تو بازم جا میزنی؟ اگه این درس خوندنتو به اتمام نرسونی چه هدف دیگه ای تو این سه ماه داری جز درس خوندن؟

پس سرتو بنداز پایین و درستو بخون هر راهی که فکر میکنی جوابه رو انجام بده ( درک متن عربی رو کنکور های اخیر رو کار کن کلی کلمات تکراری داره اونهارو یاد بگیر حتی تو زبان انگلیسی هم همینه )

ادبیات (کلماتشو تو لایتنر بنویس ) دستور و قرابت و آرایه هم جز تمرین کردند و تست زدن راه دیگه ای نداره البته دستور مشکل داشتی فیلم ببین ، معارف هم از روی کتاب زیپ میتونی ببندیش

کلی کار میشه کرد :/

بجای اینکه منتظر دیگران باشی خودت بیفت جلو

تو فقط یه نگاه بنداز به گپ های کنکوری تا اردیبهشت دانش آموز دنبال انتخاب دبیر و از الان میشه میگرده و دودوتا چهارتا میکنه چه درصدهایی بزنه قبول بشه :/

امید داشته باش چطوری امید داشته باشی؟ نگاهی به تغییرات الانت بنداز ماه های پیش اینطوری بودی؟ اصلا این یعنی یه پله مثبت به سوی هدفت

گور بابای رقیب های 15 ساعتی اصولا تو هر کاری من وقتی کسیو نبینم رقیب من محسوب نمیشه

رقیب من خودمم

رقیبی که هر روز جلوی آیینه میبینمش

رقیبی که تا دیروز هیچی نمیخوند

الان داره گام برمیداره

این رقیب منه

وگرنه دیگرانی که همسن و سال منن نه میشناسمشون نه میبینمشون نه خواهم دید هیچ وقت روی زندگی من تاثیری نمیزارن و نخواهند گذاشت

گاهی یادم میره خود واقعیمو کجا گمش میکنم بعد به خودم میام که باید چشمامو ببندم و به خودم بگم پیدات میکنم همینکه این درس رو بخونم تو پیدا میشی کم کم

---

خیلیییییی ممنونم عزیزم...
حرفات خیلی درست و قشنگه...