بچه ها کسی میتونه استعاره،اضافه استعاری،تشبیه،اضافه تشبیه ای، رو به زبان ساده توضیح بدهید سپاس.. گرمابه موفقیت
نمایش نسخه قابل چاپ
بچه ها کسی میتونه استعاره،اضافه استعاری،تشبیه،اضافه تشبیه ای، رو به زبان ساده توضیح بدهید سپاس.. گرمابه موفقیت
سلام دوست عزیز
تشبیه : یعنی همانندی میان دو چیز که 4 رکن داره :
مشبه : چیزی که اونو به یه چیز دیگه تشبیه می کنیم .
مشبه به : چیزی که مشبه به اون تشبیه شده .
وجه شبه : دلیل شباهت میان مشبه و مشبه به .
ادات تشبیه : کلمات پیوند دهنده ی رابطه ی شباهت : مثل - مانند - همچون - همچو - به سان - به کردار ( کلمات چون و چو هم می تونن ادات باشن اما بعضی وقتا معنی " هنگامی که - وقتی " دارن . ) .
توی تشبیه حتما باید مشبه و مشبه به بیان ولی اگه وجه شبه و ادات تشبیه نیان هم اشکالی نداره . ( مشبه و مشبه به ارکان اصلی تشبیه هستند ) .
مثال : خواهر من در زیبایی به سان ماه است . ( مشبه : خواهر من ، مشبه به : ماه ، وجه شبه : زیبایی ، ادات تشبیه : به سان )
* وجه شبه تو مشبه به پررنگتره مثلا : صورت من مثل ماست سفیده : اینجا وجه شبه سفید بودنه که توی صورت من ( مشبه ) وجود داره اما توی وجه شبه که ماسته سفید بودن قوی تره .
اضافه ی تشبیهی : 2 شرط داره :
1 : ترکیب اضافی باشه ( نه وصفی ) .
2 : کلمه ی دوم با کلمه ی اول شباهت داشته باشه . ( البته گاهی کلمه ی اول به دوم شباهت داره . ) .
مثال : گوهر عمر : عمر مانند گوهر است . ( از لحاظ ارزشمندی )
استعاره : اگه تو تشبیه یکی از ارکان اصلی ( مشبه - مشبه به ) رو بیاریم و دیگری رو نیاریم استعاره ایجاد میشه .
در حقیقت در استعاره از شباهت بین دو چیز به مرحله ی یکی شدن دو چیز می ریم .
انواع استعاره :
استعاره ی مصرحه : در این نوع از استعاره ، مشبه به ، به جای مشبه میاد . ( این نوع استعاره در حقیقت نوعی مجاز هست ) . پس فقط یک رکن تشبیه ( مشبه به ) در این استعاره وجود داره .
مثال : ماه آمد : یعنی یار من که در زیبایی مانند ماه است آمد پس ماه مشبه به است اما در اینجا چون مشبه حذف شده به جای مشبه آمده و استعاره است از یار .
استعاره ی مکنیه : در این نوع از استعاره ، مشبه میاد و مشبه به حذف میشه اما وجه شبه باقی میمونه پس دو رکن تشبیه ( مشبه و وجه شبه ) در این استعاره وجود داره .
مثال : خورشید شکفت : یعنی خورشید مانند گل شکفت .
* هر گاه کلمه ای به جای کلمه ی دیگه بیاد و رابطش شباهت باشه استعاره مصرحه ایجاد میشه . ( دقت کن در مکنیه اینجوری نیست ) . و از این روست که استعاره ی مصرحه زیر مجموعه ای از آرایه ی مجاز است چون تو تعریف مجاز داریم : کلمه ای که به معنی اصلی خود به کار نره و معنی دیگه ای بده .
* هرگاه خصوصیت چیزی به چیز دیگری نسبت داده شود ، استعاره ی مکنیه ایجاد می کند .
مثال : می تراود مهتاب : تراویدن ( چکه کردن ، ترشح کردن ) خصوصیت آبه که به مهتاب نسبت داده شده .
یا همون خورشید شکفت : شکفتن خصوصیت گله که به خورشید نسبت داده شده .
* پس تا اینجا فهمیدیدم که اگه کلمه ای به جای کلمه ی دیگه بیاد و رابطش شباهت باشه استعاره از نوع مصرحه هست اما اگه خصوصیت چیزی به یه چیز دیگه نسبت داده شه استعاره از نوع مکنیه است .
* هر تشخیصی استعاره است : زیرا در تشخیص خصوصیت چیزی ( انسان ) به چیز دیگر ( غیر انسان ) نسبت داده می شود .
مثل : دیوار می خندد : خندیدن که صفت انسانیه به دیوار نسبت داده شده یعنی : دیوار مثل آدم می خندد . دیوار مشبهه که همراه وجه شبه آورده شده و مشبه به که آدمه حذف شده .
اضافه استعاری : هر اضافه ی استعاری ، استعاره ی مکنیه است که در آن مشبه ، به وجه شبه اضافه میشه و ترکیب اضافی به وجود میاره .
مثال : درهای آسمان : آسمان مانند خانه در دارد . مشه به و ادات تشبیه حذف شده و فقط مشبه و وجه شبه مونده و از طرفی ترکیب اضافی هم هست پس این یه اضافه ی استعاریه .
* در حقیقت استعاره ی مکنیه دو نوع داره : استعاره ی مکنیه اسنادی : همون خورشید شکفت .
استعاره ی مکنیه اضافی : همون اضافه ی استعاری .
برای تشبیه باید به سه تا نکته دقت کنیم ... یکی توجه به ادات هست =مثل/مانند/همچون/ به سان / به کردار / چو / چون ... / مصدرهای مانستن= او به گل میماند // پسوندهای وار= علی وار .... بعدی معنی ادات هست ... او اهو است یعنی او مثل اهو است ... مورد بعدی اضافه تشبیهی هست که دو تا شرط داره = 1/ ترکیب اضافه باشه یعنی وصفی نباشه = مضاف مضاف الیه 2/ کلمه دوم به کلمه اول شباهت داشته باشه .... مثلا لب لعل اضافه تشبیهی هست چون که لعل به لب تشبیه شده / چراغ عقل اضافه تشبیهی هست // اما مثلا انگشت تعجب / سر ارادت / پای تعدی اینا نمیتونن اضافه تشبیهی باشن // مثلا اتش هجران اضافه تشبیهی هست // اتش عشق اضافه تشبیهی هست / اما هوای بهاری نیست /// بهار جوانی اضافه تشبیهی // گل خنده اضافه تشبیهی اما خنده گل اضافه تشبیهی نیست
ببین تشبیه باید مشبه و مشبه به داشته باشه ....اما استعاره میتونه مشبه داشته باشه یا مشبه به ... مثلا میگیم عشق چون اتش است =تشبیه // یا میگیم اتش عشق را در درون خود سرکوب کن = تشبیه .... اما وقتی میگیم هر که این اتش ندارد نیست باد ..منظورمون از اتش عشقه این میشه استعاره /// تشخیص هم استعاره هست مثلا وقتی میگیم ساعت خندید ... یعنی مثل ادم خندید .... اگر خصوصیت چیزی به چیز دیگری نسبت داده بشه = استعاره ... گوشم پرواز کرد = گوش مثل پرنده /// اضافه استعاری==== شرط اول = اضافه باشد /// شرط دوم = واقعی نباشد //شرط سوم = تشبیهی نباشد // شرط چهارم = اقترانی نباشه یعنی بین دو تا ترکیب نتونیم از به منظور / به نشانه و به منزله ی استفاده کنیم /// مثلا دست روزگار اضافیه / واقعی نیست / تشبیهی نیست / اقترانی هم نیست ...پس اضافه استعاریه /// مثلا سر ارادت استعاره نیست چون میتونیم بگیم به نشانه ارادت /// انگشت تعجب استعاره نیست چون میتونیم بگیم به نشانه تعجب
دست دریغ نیست چون میگیم به نشانه دریغ // عرق شرم نیست چون به نشانه شرم // ناله میز استعاریه چون میز به انسانی تشبیه شده که ناله میکنه // ... کلا در اضافه تشبیهی کلمه دوم مستقیما به کلمه اول تشبیه میشه ..اما در اضافه استعاری برعکسه ..... و یه نکته دیگه گل و گیاه / جانوران / قیمتی جات و شیرینی جات اینا کلمات پر استعاره هستن
ممنوننقل قول:
نوشته اصلی توسط parisa-konkoori
ممنوننقل قول:
نوشته اصلی توسط asma80