از هيجان به آرامش؛ ساعی روی زين اسب

فایل پیوست 58375

هادی ساعی را خیلی وقت است به جای شیاپچانگ در رقابت های سوارکاری می بینیم. قهرمانی که خیلی وقت است از تکواندو فاصله گرفته اما اکنون حضوری پررنگ در رقابت های سوارکاری کشور دارد. رقابت های بین المللی پرش با اسب فرصت دوباره اي بود تا ساعي را دوباره در كنار مانژسواركاري رويت كنيم. البته او نه به عنوان سوارکار که این بار در نقش مربی ظاهر شد، چرا که این دوره از رقابت ها ویژه رده سنی نونهالان، نوجوانان و جوانان برگزار شد.

او درباره حضورش در سواركاري مي گويد: ۱۷ سال است که در سوارکاری حضور دارم ولی اگر بخواهم به صورت حرفه ای حساب کنم باید بگویم از زمانی که تکواندوی قهرمانی را کنار گذاشتم در سوارکاری فعالیت می کنم. الان ۸ سال است که به طور حرفه ای سوارکاری می کنم. از زمانی که از تکواندو خداحافظی کردم بیشتر در سوارکاری دیده می شوم.

ساعی درباره تفاوت هاي سواركاري و تكواندو گفت: تکواندو هیجان دارد و سوارکاری آرامش. اما هر دو جذابيت هاي خاص خود را دارند. با توجه به موفقيت هاي بي بديل ساعي در تكواندو حالا همه منتظرند تا اين قهرمان بزرگ در سواركاري هم يك قرمان دست نيافتني شود اما ظاهرا استاد سواركاري را بيشتر تفنني و تفريحي دنبال مي كند.

وی درباره موفقيت هايش در اين باره مي گويد: در رقابت های مختلف کشوری بهترین مقامی که به دست آورده‌ام چهارمی بوده است. مقام های ششمی و هفتمی هم به دست آورده ام. در رقابت های هیات های استانی هم شرکت کرده ام و این رقابت های هیات های استانی به صورت هفتگی برگزار می شود و با حضور در این رقابت ها نیز عنوان هایی را به دست آورده ام.

حضور ساعي به عنوان يك ستاره و قهرمان المپيك در سواركاري توجه عموم را به اين رشته جذاب بيشتر كرده. خود ساعي در اين باره مي گويد: حضور ورزشکاران مطرح در عرصه سوارکاری باعث می شود تا این رشته به عموم بیشتر معرفی شود و البته جذب افراد عادی را به آن رقم بزند. اکنون بیشتر از هر زمان دیگری به سوارکاری بها داده شود.

و پيش بيني قهرمان المپيك از تايم حضورش در سواركاري: حُسنی که ورزش سوارکاری دارد این است که سن و سال در آن مطرح نیست. سوارکاران بالای ۶۰ سال هم می توانند در رقابت های المپیک شرکت کنند. یکی از دلایلی که سوارکاری را انتخاب کردم این است که سن و سال در این رشته مطرح نیست و فقط آمادگی بالای بدنی را می طلبد. بنابراين براي خودم محدوديت زماني تعريف نكرده ام و تا جايي كه بتوانم اين رشته را دنبال خواهم كرد.

بعد از ۸ سال حضور جدي در عرصه سواركاري، ساعي به اندازه اي در اين رشته متبحر شده كه درباره مشكلات و موانع سواركاري صحبت كند: بزرگ ترین مشکل سوارکاری ایران بحث قرنطینه است، این مشکل اگر حل شود به یکباره می توانیم رشد بسیار خوبی را تجربه کنیم. سوارکاران خوب داریم، اما نمی توانیم در رقابت های بین المللی شرکت کنیم و اگر هم سوارکاران ما به رقابت های برون مرزی بروند باید با اسب های قرضی شرکت کنند. این اتفاق از لحاظ هماهنگی بین سوار و اسب نتایج خوبی در بر ندارد. لازم است که اسب، سوارش را بشناسد و با او هماهنگ باشد.