چند حدیث زیبا درباره گشاده رویى و خوش رویی!!!
امام على علیه السلام :
بِشرُکَ یَدُلُّ عَلى کَرَمِ نَفسِکَ؛
گشاده رویى تو نشانگر بزرگوارى و کرامت نفس توست.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص۴۳۴ ، ح۹۹۳۳
——————————————
امام صادق علیه السلام :
صَنائِعُ المَعروفِ و َحُسنُ البِشرِ یُکسِبانِ المَحَبَّةَ و َیُدخِلانِ الجَنَّةَ و َالبُخلُ وَ عَبُوسُ الوَجهِ یُبعِدانِ مِنَ اللّه و َیُدخِلانِ النّارَ؛
نیکوکارى و گشاده رویى، محبت آورند و به بهشت مى برند و بخل و ترشرویى از خدا دور مى کنند و به دوزخ برند.
کافى(ط-الاسلامیه) ج۲، ص۱۰۳، ح۵
——————————————
امام على علیه السلام :
بِالبِشرِ و َبَسطِ الوَجهِ یَحسُنُ مَوقِعُ البَذلِ؛
با گشاده رویى و خوشرویى، بخشش ارزش پیدا مى کند.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص۴۳۴ ، ح۹۹۳۲
——————————————
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
بَسطُ الوَجهِ زینَةُ الحِلمِ؛
گشاده رویى زینت بردبارى است.
کنز الفوائد ج۱ ، ص۲۹۹
——————————————
امام صادق علیه السلام :
اِنَّ لاِهْلِ الْجَنَّةِ اَرْبَعَ عَلاماتٍ: وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسانٌ لَطیفٌ وَ قَلْبٌ رَحیمٌ وَ یَدٌ مُعْطیَةٌ؛
بهشتى ها چهار نشانه دارند: روى گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده.
مجموعه ورام ج ۲، ص ۹۱
——————————————
کانَ النَّبىُّ صلی الله علیه و آله و سلم …
یُسَلِّمُ عَلى مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ کَبیرٍ وَ صَغیرٍ وَ غَنىٍّ وَ فَقیرٍ و لا یُحَقِّرُ ما دُعِىَ اِلَیهِ و لو اِلى خَشفِ التَّمْرةِ وَ کانَ خَفیفَ المَؤونَةِ کَریمَ الطَّبیعَةِ، جَمیلَ المُعاشَرَةِ، طَلِقَ الوَجهِ، بَشّاشا من غَیرِ ضِحکٍ، مَحْزونا مِن غَیرِ عَبوسٍ، مُتَواضِعا مِنْ غَیْرِ مَذَلَّةٍ، جَوادا مِن غَیْرِ سَرَفٍ، رَقیقَ القَلبِ، رَحیما بِکُلِّ مُسْلِمٍ… ؛
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم … به هر کس برخورد مى نمودند، از بزرگ و کوچک، ثروتمند و فقیر، سلام مى کردند و اگر به جایى حتى براى خوردن خرمایى خشک دعوت مى شدند، آن را کوچک نمى شمردند. زندگیشان کم هزینه بود، بزرگ طبع، خوش معاشرت و گشاده رو بودند، بى آنکه بخندند، همیشه متبسم بودند، بىآنکه اخمو باشند، محزون بودند، بى آنکه از خود ذلّتى نشان دهند، متواضع بودند، مى بخشیدند ولى اسراف نمى نمودند، دل نازک و نسبت به تمام مسلمانان مهربان بودند.
ارشاد القلوب(دیلمی) ج ۱، ص ۱۱۵
——————————————
امام على علیه السلام :
وَ هُوَ خاتَمُ النَّبیّینَ، اَجْوَدُ النّاسِ کَفّا وَ اَرْحَبُ النّاسِ صَدْرا وَ اَصْدَقُ النّاسِ لَهْجَةً وَ اَوْفَى النّاسِ ذِمَّةً وَ اَلْیَنُهُمْ عَریکَةً وَ اَکْرَمُهُمْ عِشْرَةً مَنْ رَآهُ بدیهَةً هابَهُ وَ مَنْ خالَطَهُ مَعْرِفَةً اَحَبَّهُ یَقولُ ناعِتُهُ: لَمْ اَرَ قَبْلَهُ وَ لا بَعْدَهُ مِثْلَهُ؛
او که خاتم پیامبران بود، بخشنده ترین، پرحوصله ترین، راستگوترین، پایبندترین مردم به عهد و پیمان، نرمخوترین و خوش مصاحبتترین مردم بود، هر کس بدون سابقه قبلى او را مى دید، هیبتش او را مى گرفت و هر کس با او معاشرت مى نمود و او را مى شناخت دوستدارش مى شد و هر کس مى خواست او را تعریف کند، مى گفت: نظیر او را پیش از او و پس از او ندیده ام.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۱۶، ص ۱۹۰
——————————————
امام صادق علیه السلام :
ثَلاثٌ مَنْ اَتَى اللّهَ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَمیعِ الْعالَمِ وَ الاِنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛
هر کس یکى از این کارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براى او واجب مى گرداند: انفاق در تنگدستى، گشاده رویى با همگان و رفتار منصفانه.
کافی(ط-الاسلامیه) ج۲ ، ص۱۰۳ ، ح۲
——————————————
امام على علیه السلام :
اَلبِشرُ أَوَّلُ البِرِّ؛
گشاده رویى، سرآغاز نیکى است.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص۴۳۴ ، ح۹۹۲۰
——————————————
امام على علیه السلام :
حُسنُ البِشرِ یَذهَبُ بِالسَّخیمَةِ؛
گشاده رویى کینه را از بین مى برد.
کافى(ط-الاسلامیه) ج۲، ص۱۰۳ و ۱۰۴ ، ح۶
——————————————
امام على علیه السلام :
اَلبِشرُ شیمَةُ الحُرِّ؛
گشاده رویى خوىِ آزاده است.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص۴۳۴ ، ح۹۹۲۲
