آموزش تکنیک ها در گیتار کلاسیک
تکنیک هایی که می بینین از تکنیک های ضروری گیتار اسپانیش هستن که توی خیلی از سبک ها کار برد دارن (هر چند که اکثرشون بیشتر توی گیتار فلامنکو استفاده میشن) . . . به هر حال اینا جزو اوّلین تکنیک هایی هستن که توی نوازندگی گیتار بهشون برمیخورین و پیشرفتتون در تکنیک های پیشرفته و سطوح بالاتر بستگی به تسلّط شما روی این تکنیک ها داره:
» راسگوادو:
ضرباتی برای به صدا در اَوردن آکوردها که به دو صورت رو به پایین و رو به بالا بوده که به وسیله ی فلش به جهت بالا یا پایین مشخص میشن و زیر هر فلش هم حرف لاتینی نوشته میشه که نشون میده ضربه باید یا چه انگشتی زده بشه، تو اجرای راسگوادو ها ارزش زمانی هر راسگوادو خیلی مهّمه و باید از ریتم دقیق اونا مطّلع باشین.
» راسگوادوی پیوسته:
نوعی راسگوادوی چهار تایی که توسط تکرار i,m,e,a نواخته میشه.
» پیکادو:
ضرباتی که بصورت قاطع و توسط انگشت های i,m نواخته میشن.
» آکورد:
اجرای هم زمان چند نت که بوسیله ی ریتم یا راسگوادو انجام میشه. آکورد ها گستردگی خیلی زیادی دارن، انواع آکوردها شامل مینور، ماژور، آکوردهای هفتم، شکسته، دیمینیش و . . . میشن.
» گلیساندو:
تکنیکی برای به صدا درآوردن یک نت بدون استفاده از مضراب زدن. برای اجرای تکنیک باید انگشت دست چپ رو از محلّ نت قبلی روی محلّ نت جدید سُر بدین.
» لگاتو:
تکنیکی شبیه به گلیساندو با این تفاوت که توی یک مجموعه نت فقط برای نت اوّل مضراب میزنیم و بقیّه نت ها رو با استفاده از دست چپ، با بلند کردن انگشت (برای نت های بم تر) یا با کوبیدن انگشت (برای نت های زیر تر) به صدا در میاریم.
» تراندو:
ضرباتی اَزاد که هنگام اجرای آکورد، بین اجرای آکورد و یا بین ملودی توسط سه انگشت i,m,a نواخته میشن.
» اَرپژ:
به صدا دراَوردن ترتیبی نت های یک اَکورد. اَرپژ ها بستگی به ریتم اَهنگ دارن و هر ریتمی اَرپژ مخصوص خودش رو داره.
» استکاتو:
مقطعی اجرا کردن نت که به صورت یک نقطه بالا یا زیر نت نوشته میشه. برای اجرای این تکنیک باید از مضراب زنی قوی استفاده کنین و به محض مضراب زدن دست چپ رو از دسته ی گیتار بردارین تا صدا در یک لحظه قطع بشه و ادامه نداسته باشه.
» استکاتیسمو:
تکتیکی مثل استکاتو که باید توی اون نت رو مقطعی تر و قوی تر از استکاتو اجرا کنین و به شکل یک سرفلش روی نت نشون داده میشه.
» گلپ:
ضربه ای که با انگشت انگشتری دست راست به بدنه ی گیتار (گلیپودیر) زده میشه و توسط یک مربع نشون داده میشه. گلپ ممکنه به تنهایی یا به همراه ضربه ی رو به پایین شست (اَپویاندو) زده بشه.
» اَکلراندو:
تکنیکی که توی اون سرعت اجرای نوازنده به تدریج بیشتر میشه.
» سنکپ:
جا به جا کردن ضرب ها با تأکیدهای معمولی یک موسیقی که ساختمان ریتمیک نرمال رو بهم میزنه.
» اَپوگادو:
تکنیکی که در اون صدای یک اَکورد بلافاصله بعد از بصدا دراومدن بوسیله ی دست چپ یا راست قطع میشه. زمانی که اَپوگادو رو بوسیله ی دست چپ انجام میدین باید انگشت کوچیک دست چپ رو بدون فشار تو عرض سیم ها بگیرین و صدای سیم ها رو قطع کنین.ولی وقت اجرای اَپوگادو با دست راست باید سریعآ بعد از اجرای اَکورد دست راستتون رو پایینتر اَورده و در عرض سیم ها قرار بدین بطوریکه کف دست و سطح انگشت ها صدای سیم ها رو قطع کنه.
اَپوگادو رو با یه کروشه که بعد از اَکورد تو عرض حامل قرار میگیره نشون میدن، عدد 4 روی کروشه به معنی اینه که اَپوگادو با انگشت 4 دست چپ انجام میشه و حرف R به معنی اَپوگادو با دست راسته.
اگر چه این تکنیک ها بیشتر توی گیتار فلامنکو و گیتار کلاسیک کاربرد دارن امّا از اونجایی که تکنیک های پایه محسوب میشن برای ورود به هر سبکی باید تقریبآ روی اکثر این تکنیک ها تسلّط داشت.
