نگاه ها همه بر روی پرده سینما بود.
اکران فیلم شروع شد،
شروع فیلم سقف یک اتاق دو دقیقه بعد همچنان سقف اتاق, سه, چهار, پنج, .......,هشت دقیقه اول فیلم فقط سقف اتاق!



صدای همه در آمد. اغلب حاضران سینما را ترک کردند,
ناگهان دوربین حرکت کرد و آمد پایین و به جانباز قطع نخاع خوابیده روی تخت رسید.



این تنها ۸ دقیقه از زندگی این جانباز بود و ما طاقت نداشتیم ...

شهیدان زنده اند و نزد خدا روزی میگیرند ولی جانبازان زنده اند و روی زمین یا فراموش میشوند یا زخم زبان میشنوند
شهید یکبار درد گلوله رو چشید و بعدش به اعلی رسید ولی جانباز هر روز درد دلش تازه میشه پس ببین به کجا خواهد رسید