واسوخت - خط و نشان کشیدن برای معشوق!

[ehsan7777777]

اینم یه نمونه بهتر:

سر زلف تو نباشد ، سر زلف دگری
از برای دل ما قحط پریشانی نیست ...

[_Bahar_]

استاااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااااد تحت تاثیرم قرار دادی
منم که رمااااااااااااااااااااااا اااااانتیک

[ehsan7777777]

در تایید فرمایش دوستمون از سنگدلی و آب زیر کاهی این معشوقان ، شعری از سیمین بهبهانی رو می ذارم که هر ان کسی هم که حتی یک اپسیلون نسبت به ذات شریر اونا ، شک داره ، ملتفت شه و توبه کنه و به راه راست برگرده ....


یارب مرا یاری بده، تا خوب آزارش کنم
هجرش دهم زجرش دهم، خوارش کنم زارش کنم

از بوسه های آتشین، وز خنده های دلنشین
صد شعله در جانش زنم، صد فتنه در کارش کنم

در پیش چشمش ساغری، گیرم ز دست دلبری
از رشک، آزارش دهم، وزغصه بیمارش کنم

بندی بپایش افکنم، گویم خداوندش منم
چون بنده در سودای زر، کالای بازارش کنم

گوید مَیفزا قهر خود، گویم بکاهم مهر خود
گوید که کمتر کن جفا، گویم که بسیارش کنم

هر شامگه در خانه یی، چابک تر از پروانه یی
رقصم بر ِ بیگانه یی، وز خویش بیزارش کنم

چون بینم آن شیدای من، فارغ شد از سودای من
منزل کنم در کوی او، باشد که دیدارش کنم

گیسوی خود افشان کنم، جادوی خود گریان کنم
با گونه گون سوگند ها، بار دگر یارش کنم

چون یار شد بار دگر، کوشم به آزار دگر
تا این دل دیوانه را، راضی ز آزارش کنم

سیمین بهبهانی

[Dr.rabbani]

در تایید فرمایش دوستمون از سنگدلی و آب زیر کاهی این معشوقان ، شعری از سیمین بهبهانی رو می ذارم که هر ان کسی هم که حتی یک اپسیلون نسبت به ذات شریر اونا ، شک داره ، ملتفت شه و توبه کنه و به راه راست برگرده ....


یارب مرا یاری بده، تا خوب آزارش کنم
هجرش دهم زجرش دهم، خوارش کنم زارش کنم

از بوسه های آتشین، وز خنده های دلنشین
صد شعله در جانش زنم، صد فتنه در کارش کنم

در پیش چشمش ساغری، گیرم ز دست دلبری
از رشک، آزارش دهم، وزغصه بیمارش کنم

بندی بپایش افکنم، گویم خداوندش منم
چون بنده در سودای زر، کالای بازارش کنم

گوید مَیفزا قهر خود، گویم بکاهم مهر خود
گوید که کمتر کن جفا، گویم که بسیارش کنم

هر شامگه در خانه یی، چابک تر از پروانه یی
رقصم بر ِ بیگانه یی، وز خویش بیزارش کنم

چون بینم آن شیدای من، فارغ شد از سودای من
منزل کنم در کوی او، باشد که دیدارش کنم

گیسوی خود افشان کنم، جادوی خود گریان کنم
با گونه گون سوگند ها، بار دگر یارش کنم

چون یار شد بار دگر، کوشم به آزار دگر
تا این دل دیوانه را، راضی ز آزارش کنم

سیمین بهبهانی

این دیگه خیلی خشن بود نباید با عاشقا در افتاد

[ehsan7777777]

اینم یه نمونه خوب از واسوخت :

ای بت عشوه گر و شوخ جفا پیشه من
نیسـت جز آرزوی وصــل تو اندیشه من

از تمام همتت سوخـت رگ و ریشه من
بعد از این ترک تو گفتن بود اندیشه من

[somi]

خیلی جالب بود
چ احساسات قشنگی
بعله عاشقم آدمه و بالاخره صبرش حدی داره
امان از معشوقای اشتباهی

[mahdi nazari]

استاااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااااد تحت تاثیرم قرار دادی
منم که رمااااااااااااااااااااااا اااااانتیک

آره
اينطورياس
ببخشين

[mahdi nazari]

اینم یه نمونه بهتر:

سر زلف تو نباشد ، سر زلف دگری
از برای دل ما قحط پریشانی نیست ...

بله
ممنون
واسوخت دنيايى داره..

[mahdi nazari]

اين تاپيك فوق العاده رم ببينين
يادش به خير..

[ghazaleh_m]

ایوووووول خوب بود منم که عشق ادبیات و شعر و شاعری😍
انرژی گرفتم💪 دوپینگ!

[Saturn8]

امان از عشق!

[A.H.M]

امان از عشق!

Sevgi mahabatin sönö ayriliq hasratdi
ترجمه
اخر عشق و محبت ، جدایی و حسرته

[RANGO]

از «واسوخت» بگیم.
تا حالا تو ادبیات همیشه بهمون گفتن که معشوق هر بلایی سر عاشق میاره، اون بدبخت نباید لام تا کام حرف بزنه.
خوش حالم باید باشه و در ازای هر لگدی که میخوره باید با کلمات مودبانه ای مث «ممنون»، «متشکرم»، «ای جان!»، «سپاس»، «مرسی» (مرسی نبوده که اون موقه. مثلا حالا!)، «تمنا می کنم»، «خیلی لطف فرمودین»، «افتخار میدین»، «محکمتر لطفا» و «یکی یم لطفا بزنین پای چِشَم» مراتب قدردانی از معشوق رو تمام و کمال به جا بیاره!

اما این همه ی قضیه نیست!
عاشقم آدمه بلخره.
یه تحملی داره.
تموم که شد، میبُررره.
میگه اصن نخواستم!
عاشقی و نازکشی و بدبختی و آوارگی و خاک بر سری یم حدی داره.
من دیگه نیستم!

اون وخ، یهو میبینی همون عاشق دوآتیشه ی شیش دنگ سینه چاک...
به شبه میشه یکی دیگه.
اعتماد به نفسشو به دست میاره.
از کوه و بیابون درمیاد و برمیگرده سر خونه زندگی خودش.
یه پیغامم میفرسته واسه معشوق سابق (توسط همون باد صبا که قبلا آه و ناله ی عاشقو به معشوق میرسوند) که ...
تموم شد!
بلاکشی و بدبخ بیچارگی تعطیل!
خسته شدم!
من دیگه نوکرت نیستم!
عاشق نیستم!
اصن خودم معشوقم!!
تو نباشی، یکی دیگه!
صد تا دیگه!!
خیلی یم دلت بخواد!
(به قول من و استاد شجاعی تو «ویترین» همینه که هست!
میخوای بخوا، نمیخوای، خونه بابات!!!

حالا همه ش لافه ها!
ینی وختی کار، جدی جدی به جدایی و اینا بکشه، دوباره میفته به ناز کشیدن.
میگه:
غلط کردم!
به جون ِ معشوق (!) شوخی کردم!
بابا میگم شوخی بود! ای بابا ...
تو که می دونی من عاشقم اصاب ندارم!
مودی یم. یهو یه چی میگم، بعد، مث چی پشیمون میشم!
همیشه همین جوری بودم، یادته که؟!!
به خدا شوخی بود!
میگم جون ننه م شوخی بود!
تو که می دونی من چقد رو ننه م حساسم!!!!!
(عاشقه دیگه. بدبختی تو خونشه! جون به جونش کنی، تو سری خوره!)

خلاصه بچه ها ...
این جوریاس.

به رابطه ی نوع اول که معشوق همه کاره شه و عاشق می سوزه و می سازه، می گن: سوختن و به اختصار (طبق همون قاعده ی مصدر مرخم که تو تکواژ تهی گفتم): سوخت
به رابطه ی نوع دوم که کاملا برعکس اولیه و عاشق با خشم و نفرینِ معشوق، تهدید به جدایی می کنه میگن: واسوخت

بیتایی با مضمون واسوختی چن سالیه که جاپاشون تو کنکور وا شده و آشنایی باهاشون از نون شب واجب تره.
مخصوصا این که ما تو ادبیات عشقولانه، فقط درباره ی رابطه ی نوع اول شنیدیم و این رابطه ی دومی واسه مون جدید و عجیبه.
و علاوه بر اینا، کلا موضوع خیلی جذابی یم داره و دل آدم خنک می شه!
به این خاطرم جزء موضوعات اصلی ادبیات قرارش دادیم.
همه ی دوستان، به ویژه عاشقای دلسوخته حتما پیگیر باشن. به درد می خوره!

خیلی قشنگ بود

[Frozen]

خدایی چجوری این تاپیکارو پیدا میکنید بعد اینهمه سال آپ میکنید؟
ولی خیلی قشنگ بود پست
استارتر هم خیلی بامزه و با لحن شوخی همه متن هارو نوشتن ایول خوشم اومد

[Mahdiye.T]

​عالی بود می تونم با اسم خودتون تو سایتای دیگه بذارم؟ منبع هم آدرس همین جا رو میذارم؛ اجازه دارم؟