جانم از آتشفشان ها گذر مي کند
با خويشتن در جنگم
از خود عبور مي کنم
تو آن سوي من ايستاده اي
و لبخند مي زني
و لبخند تو آن قدر بها دارد
که به خاطرش از آتش بگذرم
من طلا خواهم شد
مي دانم .
پای دوست داشتنت ایستادهام...
مثلِ درختِ کاج
روبروی پاییز...
ویرایش توسط Dayi javad : 02 آبان 1395 در ساعت 18:19
در حال حاضر 3 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 3 مهمان)